کدهای وضعیت HTTP

مبانی وردپرس، آموزش وردپرس

کدهای وضعیت HTTP در صفحات شما برای کاربران‌تان احتمالا معنای چندانی ندارد. اما کدهای وضعیت HTTP برای سئو و سلامت کلی وبسایت از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است.

این کدهای وضعیت HTTP به شما می گویند که وقتیکه مرورگرها در تلاش برای ارتباط با وبسایت شما هستند چه اتفاقی رخ می دهد. این کدها زمانی که خطایی در وبسایت رخ می دهد یا وبسایت به حالت عادی کار می کند از سمت سرور ارسال می‌شوند.

علاوه بر این، کدهای وضعیت HTTP برای گوگل معنای زیادی دارند. از این رو برای سئو نیز اهمیت بسیاری دارند.

جدول محتوا

کدهای وضعیت محتوا چه هستند و چه معنایی می دهند؟

ویژگی کدهای وضعیت HTTP توسط W3C تعریف و تنظیم می شود. کدهای وضعیت در سرآیند HTTP صفحه قرار می گیرند تا نتیجه درخواستشپ مرورگر را به او اعلام کنند.

وقتیکه تمام شرایط مطابق پیش‌بینی پیش رود و مشکلی پیش نیاید، سرور کد 200 را برخواهدگرداند.

اما وقتیکه تلاش برای تکمیل درخواست مرورگر به سمت سرور صورت می گیرد، اتفاقات زیادی ممکن است به شکل اشتباه رخ دهد.

کدهای وضعیت HTTP مختلف و معنای آنها

پنج دسته کدهای وضعیت HTTP وجود دارد. هر دسته مشخص می کند که این خطا در چه جایی رخ داده و عدد آن نیز معنای واقعی خطا را مشخص می کند.

  • 1xx: اطلاعاتی
  • 2xx: موفق!
  • 3xx: تغییر مسیر. صفحه درخواست شده به آدرس دیگری تغییر مسیر داده است.
  • 4xx: خطای مشتری. وقتیکه مرورگر به دنبال صفحه مورد درخواست بود اتفاق اشتباهی رخ داد.
  • 5xx: خطای سرور. وقتیکه سرور قصد ارسال صفحه به مرورگر مشتری را داشت مشکلی پیش آمد.

کدهای وضعیت HTTP برای سئو اهمیت دارند

واضحا تمام کدهای وضعیت HTTP مهم هستند – بایستی بدانید که وبسایت شما از نظر سلامت در چه وضعیتی به سر می‌برد – اما کدهای وضعیت HTTP مشخصی وجود دارند که به شکل واضحی برای سئو و هر شخصی که با یک وبسایت کار می کند اهمیت دارد.

بیشتر بخوانید: چگونه خطای 500 سرور را در وردپرس حل کنیم و از خطای 401 بیشتر بدانیم و راه‌حل آن در وردپرس

200: موفق

مشاهده صفحه با وضعیت 200 همان چیزی است که به دنبال آن هستید. سرور کد وضعیت 200 یا هر کد در گستره 2xx را در صورتیکه اوضاع بر وفق مراد باشد برمی گرداند. این بدان معناست که سرور، مرورگر و بازدیدکننده همگی از شرایط جاری راضی هستند.

301: تغییر دایمی آدرس

وقتیکه آدرس درخواست شده به شکل دایمی به آدرس جدیدی انتقال پیدا کرده باشد، سرور کد وضعیت 301 را برمی گرداند. اگر کاربری تلاش کند تا آدرسی قدیمی را برگرداند، کد وضعیت 301 برخواهد گشت، که مرورگر را به آدرس جدید هدایت می کند. اگر به صفحه ای بدون افزودن تغییر آدرس 301 مراجعه کنید، و تلاش کنید که آدرسی قدیمی را مشاهده کنید پیغام خطای 404 را خواهید دید.

302: پیدا شد

کد وضعیت 302 به مرورگر می گوید که صفحه درخواست شده پیدا شده اما در آدرسی دیگر وجود دارد. از این رو مرورگر آدرس به‌روز شده را درخواست خواهد کرد. از آنجاییکه این کد از کدهای وضعیت HTTP اندکی مبهم است، بهتر است وقتیکه به شکل دایمی به صفحه دیگر انتقال پیدا می کند از تغییر آدرس 301 استفاده کنیم.

404: پیدا نشد

معروف ترین کد از کدهای وضعیت HTTP کد وضعیت 404 است. سرور زمانی خطای 404 را بازمی‌گرداند که مرورگر آدرسی را درخواست کرده باشد که سرور قادر به یافتن آن نباشد. این نوع پاسخ ها کاملا از نظر تجربه کاربری منفی هستند چرا که افرادی که در جستجوی صفحه مورد نظر خود هستند را سردرگم می کند.

از نقطه نظر سئو، وبسایتی با خطاهای 404 بسیار به گوگل می گوید که احتمالا وبسایت از نظر وضعیت نگهداری ضعیف است و راهکار درستی برای تجربه کاربری خوب به کاربر در چنته ندارد.

خطاهای 404 وبسایت خود را از طریق Google Search Console نظارت کنید و تلاش کنید تا تعداد خطاها را به حداقل برسانید.

با تغییر آدرس صفحات از خطاهای 404 در امان باشید، لینک های خود را به روز نگاه دارید و مطمئن شوید که صفحات حذف شده کد وضعیت 410 بازخواهند گرداند.

از آنجاییکه ممانعت اشخاص از دسترسی به صفحه ای که کد وضعیت 404 را بازمی‌گرداند تقریبا محال است، با ایجاد صفحه 404 سفارشی می توان به بهبود تجربه کاربری کمک کرد.

401: ناموجود

زمانیکه آدرس درخواستی توسط مرورگر حذف شده باشد، سرور کد وضعیت 410 را بازمی‌گرداند. برای کاربر انسانی، نتیجه به مانند همان 404 خواهد بود. کاربران همان صفحه خطای طراحی شده شما را خواهند دید.

اما برای موتورهای جستجو، کد وضعیت 410 می گوید که صفحه حذف شده و موتور جستجو نبایستی اقدام به ایندکس کردن آن کند.

پیش از حذف صفحه، از خود این پرسش را کنید که آیا می توان با استفاده از تغییر آدرس 301 به صفحه‌ای متفاوت ولی مرتبط از وبسایت‌تان اشاره کرد.

451: به دلایل قانونی در دسترس نیست

کد وضعیت 451

این کد از کدهای وضعیت HTTP تقریبا جدیدترین آن است. از این کد بایستی برای این منظور استفاده کرد که یک صفحه به دلایل قانونی مثلا درخواست دادگاه حذف شده است.

تقریبا مشاهده کد وضعیت 451، محال است. اما کاربران اروپایی ممکن است در دسترسی به محتوای وبسایت هایی که مطابق قوانین کشور یا اتحادیه نیستند با کد وضعیت 451 مواجه شوند.

500: خطای داخلی سرور

سرور کد وضعیت 500 را زمانی ارسال می کند که مرورگر درخواستی معتبر و صحیح داشته اما یک خطای داخلی در سرور مانع آن از بازگردانی صفحه شده است. موتورهای جستجو خیلی نسبت به این کد از کدهای وضعیت HTTP روی خوش نشان نمی دهند چرا که کد خطایی بسیار معمول است – موتورهای جستجو نمی دانند که چه اتفاقی قرار است بیافتد.

خطاهای 500 معمولا با خطاهایی در کد یا پایگاه داده همراه هستند. اگر وبسایت شما خطاهای 500 بسیاری را بازگرداند، بایستی فورا اقدامی برای رفع مشکل کنید.

503: خدمات در دسترس نیستند

در صورتیکه مرورگر درخواستی ارسال کرده باشد و سرور در دسترس نباشد، کد وضعیت 503 را بازخواهند گرداند.

کد وضعیت 503

از پاسخ های 503 طی دوره های نگهداری سرور که از پیش برنامه‌ریزی شده استفاده می کنند. کد وضعیت 503 به موتور جستجو می گوید که اگرچه که چیزی برای دسترسی وجود ندارد اما اگر اندکی بعد بازگردند هنوز شانس دسترسی به محتوا و صفحه را خواهند داشت.

مدیریت کدهای وضعیت HTTP

کدهای وضعیت HTTP نقش مهمی در سئو صفحات وبسایت شما و به صورت کلی برای موتورهای جستجو بازی می کنند. با دانستن اینکه این کدهای وضعیت HTTP چه زمانی و چگونه رخ می دهند می توان تجربه کاربری را به بالاترین حد خود رسانده و تعداد خطاهایی که افراد و گوگل می بینند را به حداقل رساند.

برای مثال، دانستن اینکه چگونه به شکل صحیح یک صفحه را با استفاده از 401 حذف کنیم یا چه زمانی از تغییر آدرس 301 استفاده کنیم، می‌تواند نقش حیاتی در حفظ سلامت وبسایت شما از دید گوگل ایفا کند.

برای بررسی کدهای وضعیت HTTP که وبسایت شما تولید می کند، به حساب کاربری تان در Google Search Console مراجعه کنید. سپس گزارش Coverage را بررسی کنید تا ببینید که گوگل در مواجهه با چه تعداد آدرس‌هایی با کدهای خطا مواجه شده است.

این خطاها بایستی حل شوند تا اطمینان یابیم که وبسایت ما به شکل صحیح توسط موتورهای جستجو ایندکس می شوند و توسط کاربران به شکل درستی مرور می شوند.

0 / 5. 0

برچسب ها:

دیدگاهتان را بنویسید