خطای ۴۰۴، یا صفحه ۴۰۴ محتوایی است که کاربر در صورتی می بیند که به صفحه ای ناموجود بر روی وبسایت شما دسترسی پیدا کند. صفحه خطای ۴۰۴، صفحه ای است که سرور شما زمانی نمایش می دهد که نشانی وب درخواست شده توسط کاربر را نمی تواند پیدا کند.
در حالیکه مقالات و بحث های زیادی در خصوص چگونگی مدیریت خطای ۴۰۴ و تاثیرش بر سئو وجود دارد، اما این واقعیت که خطای ۴۰۴ تقریبا غیرقابل‌اجتناب است انکارناپذیر است. یکی از راه های وسوسه انگیز برای حل این مشکل، تغییر مسیر خطای ۴۰۴ به صفحه خانگی است در حالیکه اینکار دقیقا در تضاد با کاریست که بایستی انجام دهید.
تغییر مسیر به صفحه خانگی به چند دلیل تجربه کاربری بدی محسوب می شود:
کاربران وقتیکه بر روی لینکی کلیک میکنند و در عوض به صفحه خانگی مواجه می شوند دچار سردرگمی می شوند.
کاربران به اطلاعاتی که خواستار آن بودند دست نیافته و نمی دانند چرا اینطور شده است.
کاربران شما به صفحه ای می رسند که می تواند کاملا نامرتبط با لینکی باشد که بر روی آن کلیک کرده اند.
استفاده از تغییر مسیر ۳۰۱ یا ۳۰۲ به صفحه خانگی نیز از نظر سئو روشی بد محسوب می شود. برخی از مالکین وبسایت ها و سئوکاران این کار را انجام می دهند تا از مزیت لینک سازی محتوای ناموجود/حذف شده بهره ببرند.
فرستادن گوگل به صفحه خانگی به جای صفحه ای که وضعیت ۴۰۴ را نشان می دهد می تواند گوگل را به این فکر بیاندازد که صفحه خانگی شما خطای نرم ۴۰۴ دارد.
بنابراین تغییر مسیر خطای ۴۰۴ به صفحه خانگی تان دقیقا در مقابل چیزی است که بایستی انجام دهید.
هرچند تحقیقات اخیر نشان می دهد که ۱۱.۴% از بک لینک های تغییرنشانی شده به صفحه خانگی وبسایت هدایت می شوند.
می توانید برخی از خطاهای ۴۰۴ را به صفحاتی هدایت کنید که مطمئن شوید که آن صفحه با صفحه مورد نظر ارتباط دارد، مانند صفحه‌ای با محصول/دسته بندی مشابه یا محتوایی که اطلاعات یکسانی دارد.
اما هنوز پرسش اصلی پابرجاست که چه وقتی به یک صفحه ۴۰۴ خوب نیازمندیم.
استفاده از صفحات ۴۰۴ در جای درست
خطای ۴۰۴ می تواند برای کاربران اعصاب خوردکن باشد بنابراین هدف اصلی صفحه ۴۰۴ تبدیل تجربه کاربری منفی در مواجهه با یک خطا به یک تجربه مثبت است. کلید ماجرا در اینجا لینک ها هستند.
لینک ها در صفحات ۴۰۴ بسیار مهم هستند زیرا راهی برای خروج از صفحه خطا در اختیار کاربران قرار می دهند. به جای بستن پنجره و خروج از وبسایت شما، کاربر قادر به یافتن منابع مرتبط بالقوه و مفید در صفحه ای دیگر خواهد بود.
برخی از لینک ها را می توان به صفحه ۴۰۴ افزود:
صفحه خانگی
برخی از محبوب ترین پست های وبلاگی
محبوب‌ترین محصولات
راهی برای گزارش کاربر در خصوص لینک های شکسته یا فرم/صفحه تماس
نقشه سایت HTML
می توانید همچنین با افزودن نوار جستجو در صفحه ۴۰۴ به کاربران‌تان کمک کنید تا اجازه یافتن چیزی را داشته باشند که به دنبال آن هستند.
خطای ۴۰۴ و صفحه پیش فرض ۴۰۴ سرور معمولا خیلی جذاب نیستند، و اطلاعات زیادی را غیر از نمایش پیغام خطا در اختیار کاربران‌تان قرار نمی دهند. علاوه بر این این روش نمایش خطای ۴۰۴ می تواند عملکرد بازاریابی وبسایت شما را به شدت تحت شعاع دهد.
ساخت صفحه ۴۰۴ سفارشی با لینک های مفید و شاید نوار جستجو می تواند:
نرخ بانس ریت را کاهش داده و کاربران را در وبسایت شما نگه دارد
کاربران را در وبسایت شما درگیر نگاه داشته و روند فروش شما را حفظ کند
حس خوبی را با نشان دادن صفحه خطای ۴۰۴ در کاربر ایجاد کند
برندینگ پایدار را در کل وبسایت شما حفظ کند
توجه بیرونی را برای برند شما حفظ کند
کاربران و افراد علاقه مندند که صفحات ۴۰۴ هوشمندانه را به اشتراک گذاشته و در خصوص آن در فضای آنلاین صحبت کنند. بنابراین یک صفحه خوب می تواند باعث بک‌لینک‌سازی خوبی شود.
صفحه ۴۰۴ چه کاری انجام نمی دهد
صفحات سفارشی ۴۰۴ واقعا به کاربران کمک می کنند که تجربه خوبی در مواجهه با خطای ۴۰۴ داشته باشند. همچنین به گوگل کمک می کند تا به صفحات دیگری در وبسایت شما از طریق لینک‌های‌تان حرکت کند.
به شکل عادی صفحات لندینگ می توانند مزایای لینک به صفحه خانگی و دیگر صفحات داخلی را از طریق لینک‌سازی برای وبسایت شما در پی داشته باشند. اما این به این خاطر است که گوگل اقدام به ایندکس کردن صفحات لندینگ شما می کند. در حالیکه گوگل صفحاتی که خطای ۴۰۴ را بازمی‌گرداند را ایندکس نمی کند. این بدان معناست که هیچ ارزشی برای لینک هایی که در صفحه خطای ۴۰۴ بدانها اشاره شده قائل نمی شود.
اگر صفحه ای دارید که پر از لینک های باکیفیت است و با خطای ۴۰۴ مواجه شده، هنوز هم می توانید آن آدرس وب را به صفحه مرتبط تغییر مسیر دهید.
چه زمانی از صفحه ۴۰۴ استفاده نکنیم
مواقع و شرایطی وجود دارد که احتمالا نخواهید که صفحه ۴۰۴ را به کاربر خود نشان دهید.
صفحاتی که از نظر لینک های خارجی یا شمار لینک ها بسیار مهم هستند
ترافیک زیاد یا سهم قابل توجهی از ترافیک کل وبسایت شما را به خود اختصاص می دهند
صفحاتی که نشانی مشخصی دارند که کاربر تلاش در رسیدن به آن را دارد
در این شرایط، عقلانی است که از تغییر آدرس ۳۰۱ برای هدایت کاربر به یک صفحه مفید و مرتبط‌تر استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که که آن صفحات مقصدی که شما برای بازنشانی استفاده می کنید بایستی محتوای جایگزین معتبر و قابل اتکایی باشند. اگر خطای ۴۰۴ را برای این نوع از نشانی وب دریافت کردید، بایستی محتوای جایگزین برای این صفحات به کار گیرید چرا که این صفحات از مهمترین صفحات وبسایت شما می باشند.
ساخت صفحه ۴۰۴
اینکه چطور صفحه ۴۰۴ را می سازید کاملا به این قضیه بستگی دارد که می خواهید چطور وبسایت خود را مدیریت کنید.
برای آنهایی که از وردپرس استفاده می کنند، می توانید از پلاگین 404page استفاده کنید که به شما اجازه سفارشی سازی صفحه ۴۰۴ را می دهند. کار با این پلاگین نیاز به دانش برنامه نویسی یا تخصص خاصی ندارد. همچنین می توانید سری به صفحه پلاگین های وردپرس که در خصوص ساخت صفحه ۴۰۴ فعال هستند بزنید.
برای آنهایی که از وردپرس استفاده نمی کنند، پیشنهاد می شود که از کمک یک طراح یا توسعه دهنده برای ساخت و پیاده سازی صفحه ۴۰۴ استفاده کنند.
خزنده موتور جستجو یا Crawlerها که عنکبوت یا Spider، ربات یا به شکل ساده بات نیز نامیده می شوند، برنامه یا اسکریپت هایی هستند که به شکل سیستمی و خودکار صفحات را بر روی اینترنت مرور می کنند. هدف این مرور خودکار نوعا خواندن صفحاتی است که خزنده موتور جستجو برای افزودن آنها به ایندکس موتور جستجو مرور می کند.
موتورهای جستجو مانند گوگل، از خزنده وب برای خواندن صفحات وب و ذخیره لیستی از کلماتی که در صفحه یافته و جاییکه آن کلمات واقع شدند استفاده می کند. خزنده موتور جستجو داده های اطلاعاتی مانند سرعت و وضعیت خطای HTTP را نیز جمع آوری می کند.
این داده ها در ایندکس موتورهای جستجو – مخصوصا پایگاه داده های بزرگ از صفحات وب ذخیره می شود.
وقتیکه جستجویی را در گوگل صورت می دهید، در واقع در حال جستجو در ایندکس گوگل هستید و نه خود اینترنت. سپس گوگل اقدام به نمایش صفحات ایندکس شده مرتبط با موضوع جستجوی شما کرده و لینک هایی را به صفحات مناسب می دهد.
از آنجاییکه وب مدرن شامل انواع مختلف محتوا است و موتورهای جستجو روش هایی برای جستجو آن نوع مشخص از محتوا دارند، موتورهای جستجوی بزرگ خزنده هایی دارند که مختص خزیدن در فایل ها یا صفحات مشخص هستند. این بخش های به خصوص شامل موارد زیر می شوند:
محتوای کلی وب
تصاویر
ویدیو
اخبار
تبلیغات
موبایل
هر نوع از خزنده عامل کاربری متفاوتی دارد.
خزنده موتور جستجو چگونه عمل می کند؟
از نظر عملی، خزیدن زمانی اتفاق می افتد که یک خزنده آدرسی را برای بررسی پیدا می کند، سپس صفحه را فراخوانده و آن را بر روی یک کامپیوتر محلی ذخیره می کند. شما می توانید همینکار را با رفتن به صفحه و راست کلیک بر روی صفحه و انتخاب گزینه …Save As انجام دهید.
خزنده موتور جستجو نشانی وب را یا با بررسی نقشه سایت دامنه یا با دنبال کردن لینک‌هایی که در صفحات دیگر وجود دارند دریافت می کند.
Sitemap یا نقشه سایت نقش مهمی در این مرحله ایفا می کند چرا که لیست نشانی های وب سازماندهی شده و جذابی را برای دسترسی به خزنده ارایه می کند. آنها همچنین جزییاتی را ارایه می کنند که بر روش خزیدن خزنده موتور جستجو در هر صفحه تاثیر می گذارد.
بودجه خزیدن چیست؟
صد البته که حتی گوگل هم منابع محدودی دارد (مهم نیست که این محدودیت تا چه اندازه ای است). از این رو Googlebot یا بات های گوگل بر اساس قاعده ای کار می کنند که به عنوان «بودجه خزش» شناخته می شود. بودجه خزش خیلی ساده تعداد نشانی وب بر روی وبسایت است که خزنده موتور جستجوی گوگل می خواهد و می تواند در آن بخزد.
۲ عنصر وجود دارد که بودجه خزش گوگل را برای یک وبسایت مشخص می کند:
محدودیت نرخ خزش: گوگل نمی خواهد که هنگام خزیدن در وبسایت بر تجربه کاربری وبسایت تاثیر منفی بگذارد بنابراین تعداد صفحاتی که خزنده موتور جستجو می تواند برای یکبار در آنها بخزد محدود است.
درخواست خزیدن: خیلی ساده بخواهیم بگوییم، خزیدن در گوگل امریست اختیاری که در اختیار خود گوگل قرار دارد! گوگل خیلی علاقه ای به خزیدن در وبسایت هایی ندارد که ارزش افزوده ای برای کاربرانش در پی نداشته باشند (پارامترهای نشانی وب، شناساننده های نشست و …). بنابراین حتی اگر که خزنده موتور جستجو به محدوده نرخ خزش خود هم نرسد، منابع‌اش را برای صفحات بی ارزش این چنینی هدر نمی دهد.
اما خبر خوب این است که محدوده نرخ خزش و درخواست برای خزیدن بسته به چیزی که گوگل در وبسایت شما می بیند می تواند تغییر پیدا کند. این عوامل بر بودجه خزش وبسایت شما تاثیر می گذارند:
سرعت سایت: گوگل علاقه ای به انتظار کشیدن ندارد، بنابراین صفحات سریع خزنده موتور جستجو را به خزش بیشتر در صفحات تشویق می کنند. به علاوه سرعت نشانه وبسایت سالم است، بنابراین گوگل قادر به استفاده از منابع بیشتر برای خزیدن خواهد بود.
صفحات خطا: اگر سرور به درخواست های زیاد گوگل با کدهای خطا پاسخ دهد، اینکار گوگل را از تلاش برای خزیدن در صفحات دلسرد می کند چرا که اینطور به نظر می رسد که با وبسایتی سروکار دارد که با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند.
محبوبیت: هرچه گوگل گمان کند که صفحه شما محبوب تر است، خزنده موتور جستجو به شکل مداوم تر در صفحات وبسایت شما می خزد تا آن را در ایندکس خود به‌روز نگاه دارد.
تازگی: برکسی پوشیده نیست که گوگل به محتوای تازه و به‌روز علاقه مند است. انتشار محتوای جدید به گوگل می گوید که وبسایت شما صفحات جدیدی برای خزیدن به شکلی منظم دارد. محتوای تازه تر به معنای خزیدن بیشتر است.
ایندکس جستجو چیست؟
وقتیکه صفحه ای خزیده می شود، گوگل به اطلاعات دقیقی در خصوص صفحه برای ذخیره کردنش در شاخص یا ایندکس خود نیازمند است. موتورهای جستجو از الگوریتم های متنوعی استفاده می کنند تا تعیین کنند که کدام کلمات در محتوای صفحه مهم و مرتبط هستند. افزودن نشانه‌گذاری معنایی مانند Schema.org به موتورهای جستجو کمک می کند تا درک بهتری از صفحات وبسایت شما داشته باشند.
وقتیکه صفحه ای فراخوانی، ذخیره و تفسیر می شود، اطلاعات استخراج شده از آن در شاخص یا ایندکس موتور جستجو ذخیره می شود. وقتیکه شخصی جستجویی را در موتور جستجو صورت می دهد، اطلاعات درون ایندکس برای تعیین صفحات مرتبط با موضوع جستجو مورد استفاده قرار می گیرند.
چگونه خزیدن گوگل را بهینه سازی کنیم
برای به دست آوردن رتبه بهتر در نتایج جستجو، صفحه بایستی در ابتدا ایندکس شود. برای ایندکس شدن یک صفحه، ابتدا بایستی توسط خزنده موتور جستجو خزیده شود. از این رو قابلیت خزیده شدن اثر بسیار زیادی بر سئو خواهد گذارد.
نمی توانید به شکل مستقیم صفحاتی که خزنده موتور جستجوی گوگل تصمیم به خزیدن می گیرد را کنترل کنید اما می توانید سرنخ هایی را ارایه کند که چه صفحاتی برای خزیدن بهتر است و کدام موارد بایستی نادیده گرفته شوند.
سه روش مهم برای کمک به کنترل مکان، زمان و چگونگی خزیدن صفحات وجود دارد. این موارد قطعی نیستند اما کمک می کنند که مطمئن شویم که مهمترین صفحات توسط خزنده موتور جستجو پیدا می شوند.
نقش Robots.txt
اولین کاری که خزنده موتور جستجو به محض ورود به یک صفحه انجام می دهد باز کردن فایل robots.txt است. اینکار فایل robots.txt را به اولین موقعیت برای معرفی نشانی وب کم ارزش به خزنده موتور جستجو بدل می کند.
می توانید از robots.txt برای معرفی صفحات نالازم برای ایندکس شدن استفاده کنید:
صفحه تایید سفارش یا تشکر
محتوای تکراری
صفحات نتایج جستجوی وبسایت
صفحات خطا یا محصولات تمام شده
از فایل robots.txt برای عدم اجازه به خزش نشانی های وب مانند جاوا اسکریپت یا CSS استفاده نکنید. خزنده موتور جستجو بایستی از بودجه خزش برای این نشانی های وب استفاده کند و گوگل نیز بایستی قادر به ترجمه کامل یک صفحه برای درک آن به شکل صحیح باشد.
اجتناب از خزش فایل های CSS و JS منجربه خزش و ایندکس مشکل‌دار و ناقص می شود، در نتیجه، گوگل صفحه را به شکلی متفاوت از انسان دیده و حتی می تواند منجربه سقوط در رتبه بندی گوگل شود.
نقش نقشه سایت XML
نقشه سایت XML نقشی کاملا متضاد با robots.txt دارد. این فایل به موتورهای جستجو می گوید که چه صفحاتی را بایستی بخزند. و درحالیکه گوگل تعهدی به خزیدن تمام نشانی های وب در فایل نقشه سایت ندارد (برخلاف robots.txt) می توانید از اطلاعات موجود در صفحات برای خزش هوشمندانه تر صفحات توسط گوگل استفاده کنید.
نقشه سایت شما در کمک به یافته شدن صفحات وبسایت توسط خزنده موتور جستجوی گوگل نقش بسیار مهمی ایفا می کند و در صورتی که ساختار لینکدهی داخلی خیلی قدرتمند نباشد ابزاری حیاتی محسوب می شود.
استفاده از تگ های nofollow
به خاطر داشته باشید که خزنده موتور جستجو از صفحه ای به صفحه دیگر با دنبال کردن لینک ها حرکت می کند. بهرحال، می توانید با افزودن rel=nofollow به خزنده بگویید که آن لینک ها را دنبال نکند. وقتیکه موتور جستجو با لینک nofollow روبرو می شود آنها را نادیده می گیرد.
برای nofollow کردن یک لینک دو راه در پیش دارید:
تگ متا: اگر می‌خواهید که موتورهای جستجو لینکی را در صفحه ای دنبال نکرده و نخزند، به تگ متای robots مقدار nofollow را بیافزایید.
<meta name="robots” content=”nofollow”>
تگ‌های Anchor: اگر می خواهید لینک مشخصی را nofollow کنید، ویژگی rel=nofollow را به تگ واقعی لینک بیافزایید به شکل زیر:
با این روش خزنده های موتور جستجو آن لینک را دنبال نمی کنند اما هنوز دیگر لینک های داخل صفحه را دنبال می کنند.
با استفاده از ویژگی rel=nofollow در تگ های لینک دیگر اعتباری به صفحه مقصد انتقال داده نمی شود.
در هر دوی مثال ها (تگ متا یا تگ Anchor)، در صورتیکه لینک دیگری به آن صفحه اشاره کند، نشانی وب مقصد هنوز امکان خزیده شدن و ایندکس شدن دارد.
یافتن خطاهای خزش
خطاهای خزش زمانی رخ می دهند که گوگل تلاش می کند صفحه ای را فرابخواند اما قادر به دسترسی به آن صفحه به دلایلی نیست. خطاهای خزش در به گستردگی یک وبسایت امکان رخ داده شدن دارند.
گزارش پوشش ایندکس در Google Search Console صفحاتی که گوگل در مواجهه با آنها با خطا مواجه می شود و به علاوه مسایلی که گوگل را از ایندکس صحیح صفحات باز می‌دارد را نشان می دهد.
یک نشانی وب یا Uniform Resource Locator (به اختصار URL) – مکانیاب منبع یکسان – متن خواندنی است که مکان یک منبع (معمولا صفحه وب) را بر روی اینترنت مشخص می کند. URL تعیین می کند که آن صفحه وب چگونه بایستی خوانده شود که به این استاندارد یا رویه، پروتکل گفته میشود.
نشانی وب از سه بخش ساخته شده است:
HTTP، HTTPS، FTP و … در واقع روشی را تعریف می کند که از طریق آن، مرورگر و سرور با یکدیگر برای بازخوانی صفحه وب ارتباط برقرار میکنند. پروتکل قوانینی را در خصوص مدیریت خطا، امنیت و سایر مسایل تنظیم میکند.
دامنه: شامل عبارتی‌ست که بیانگر آدرس IP یک وبسایت است. اینکه یک دامنه چطور بایستی به یک آدرس IP اشاره کند، توسط سیستم نام دامنه یا DNS تنظیم تعیین میشود. مرورگرها از DNS lookup برای یافتن آدرس IP یک دامنه که شما در مرورگرتان وارد می‌کنید استفاده میکنند.
دامنه سطح بالا: که معمولا به صورت TLD خلاصه میشود، به TLD به عنوان یک دسته‌بندی برای انواعی از وبسایت میتوان نگاه کرد. برای مثال، gov. برای وبسایت های دولتی، edu. برای وبسایت های آموزشی و com. برای وبسایت های عمومی.
برخی از نشانی‌های وب از چهار بخش تشکیل شده اند: و یک زیردامنه.
زیردامنه، یک دامنه درون یک دامنه دیگر است. از لحاظ فنی تمام دامنه‌ها، زیردامنه TLD محسوب می‌شوند. بنابراین در en.wproket.ir عبارت en زیردامنه ای از wproket محسوب می شود که خودش نیز زیردامنه ای از دامنه سطح بالای ir است.
نشانی وب که از www در ابتدای دامنه خود استفاده میکند از لحاظ فنی از زیردامنه www استفاده کرده است.
وقتیکه وارد صفحه خانگی یک وبسایت می‌شوید، URL اندکی طولانی‌تر و پیچیده‌تر میشود. هرچیزی که پس از TLD نشانی وب و پیش از یک نشان سوال یا هش (اگر وجود داشته باشد) قرار گیرد نشانگر پوشه یا زیرپوشه‌ای است که در آن صفحه قرار دارید. در آدرس زیر:
https://www.example.com/category/subcategory/page
صفحه page در زیرپوشه subcategory از پوشه category است. برخی از نشانی‌های وب شامل متن‌هایی پس از نشانی صفحه می‌باشند. برخی اوقات شامل پسوند فایل نیز می‌شوند مانند html. یا pdf.
همانطور که می‌دانید پسوند فایل تاثیری بر رتبه‌بندی وبسایت شما ندارد.
نشانی وب همچنین می‌تواند شامل چیزی به نام پارامترهای نشانی وب، پارامترهای پرس‌وجو یا رشته‌های پرس‌وجو باشد. پارامتر نشانی وب هرچیزی است که پس از نشان پرسش در نشانی وب ظاهر می شود.
همانطوری که احتمالا حدس زده‌اید، نشانی وب بالا مربوط به صفحه‌ای است که شامل لیستی از محصولات (تی‌شرت) می‌باشد که توسط رنگ و اندازه فیلتر شده است.
پارامترهای URL اغلب برای نمایش محتوای پویا به کار می‌روند مانند لیست‌های مرتب شده یا فیلتر شده یا به منظور آمارگیری (اغلب UTM و در ارتباط با Google Analytics استفاده می شود) و یا برای صفحه‌بندی نیز به کار می‌روند.
همچنین نشانی‌هایی وجود دارند که هش (کاراکتر #) دارد که در ادامه آن متن‌هایی در انتهای نشانی وب می‌آید:
https://www.example.com/page#section1
نشان هش # به بخشی از صفحه‌ای که در آن قرار دارید اشاره میکند. در حقیقت، عبارت همراه با نماد هش # به شما اجازه می‌دهند به بخش‌های متفاوتی از یک صفحه وب در یک جدول محتوا لینک دهید. ویکیپدیا از این نوع نشانی‌ها همواره در مقالات خود استفاده میکند.
نشانی وب چه تاثیری بر سئو دارد؟
نشانی وب یا ساختار نشانی وب می‌تواند بر سئو وبسایت تاثیرگذار باشد. در واقع نشانی وب تاثیر مستقیمی بر سئو وبسایت شما دارد، به علاوه اینکه تاثیر غیرمستقیمی به واسطه تجربه کاربری و رفتار کاربر دارد.
۱. HTTPS
تمامی وبسایت‌ها بایستی از https به جای http برای نشانی وبسایت خود استفاده کنند. گوگل برای رتبه‌بندی وبسایت‌ها از HTTPS استفاده میکند تا به وبسایت‌هایی که از این پروتکل استفاده می کنند رتبه بندی بهتری بدهد. علاوه بر این، وبسایت‌هایی که از HTTPS استفاده نمی‌کنند، در مرورگرهای مدرن به عنوان وبسایت ناامن به کاربران معرفی می‌شوند.
بهرحال، با وجود اهمیت استفاده از HTTPS برای رتبه بندی هنوز هم وبسایت‌هایی هستند که از این پروتکل برای وبسایت خود استفاده نمی‌کنند.
۲. ارتباط کلمه کلیدی
در سال‌های اخیر، تاثیر استفاده از کلمات کلیدی در URL به عنوان عاملی برای گرفتن رنک در نتایج گوگل کمرنگ شده است. همانطور که گوگل طی سالیان اخیر، در تحلیل صفحات وب برای رتبه‌بندی آنها در نتایج جستجوی کاربران بهتر و بهتر شده است، کمتر و کمتر به URL وبسایت توجه نشان داده است.
در واقع برخی بررسی‌های تازه نشان داده‌اند که استفاده از کلمه کلیدی در URL و در خود دامنه در واقع رابطه تاحدی معکوس با رتبه صفحات آن وبسایت در نتایج جستجو دارد.
برای جدا کردن کلمات در نشانی‌های روی وبسایت خود بهتر است از خط فاصله به جای زیر خط استفاده کنید. گوگل درک بهتری نسبت به خط فاصله دارد و در مقابل درک درستی از زیرخط _ ندارد (هرچند که در سال‌های اخیر تغییراتی کرده است). بنابراین برای جداسازی کلمات در نشانی وب محتوای خود از خط فاصله استفاده کنید.
۳. رفتار کاربر
استفاده از نشانی واضح، توصیفی و ساده برای انسان قابل درک و فهم‌تر است. همچنین به کاربر اجازه می‌دهد تا به سادگی و سریعا اقدام به خواندن URL کنند و بداند که دقیقا بایستی از صفحه وبی که از آن دیدن میکند چه انتظاراتی داشته باشند.
نشانی واضح کمک میکند که نظر کاربر را در نتایج جستجو جلب کنید.
وقتیکه شخصی نشانی وب را مطابق نتایج جستجوی خود میبیند یا صفحه‌ای را مشاهده میکند که پاسخ پرسشش را در خود جای داده یا به حل مشکل او کمک می کند، احتمال کلیک کردن بر روی آن لینک نیز بالاتر می رود.
برای جلب نظر کاربر، اینطور فرض کنید که گوگل عناوین صفحات را در نتایج جستجوی خود به کاربران نشان نمی‌دهد. در این صورت آیا کاربر قادر به پیش‌بینی محتوای صفحه بر اساس نتایج خواهد بود یا خیر؟
۴. اشتراک در شبکه‌های اجتماعی و لینکدهی
خیلی از افراد از نشانی و توضیحات در کنار هم برای لینک دادن به یک وبسایت استفاده میکنند، اما برخی تنها نشانی را کپی و پیست میکنند. در این شرایط، نشانی وب به متن توصیفی لینک تبدیل و تفسیر می شود. اگر از آدرس وب واضح استفاده کنید، خط تیره به جای زیرخط و کلمات کلیدی، به درک بهتر نشانی وبسایت شما کمک خواهند کرد.
نشانی وب واضح نیز به کلیک‌خورتر شدن لینک‌ها در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر کمک بیشتری میکند.
کدهای وضعیت HTTP در صفحات شما برای کاربران‌تان احتمالا معنای چندانی ندارد. اما کدهای وضعیت HTTP برای سئو و سلامت کلی وبسایت از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است.
این کدهای وضعیت HTTP به شما می گویند که وقتیکه مرورگرها در تلاش برای ارتباط با وبسایت شما هستند چه اتفاقی رخ می دهد. این کدها زمانی که خطایی در وبسایت رخ می دهد یا وبسایت به حالت عادی کار می کند از سمت سرور ارسال می‌شوند.
علاوه بر این، کدهای وضعیت HTTP برای گوگل معنای زیادی دارند. از این رو برای سئو نیز اهمیت بسیاری دارند.
ویژگی کدهای وضعیت HTTP توسط W3C تعریف و تنظیم می شود. کدهای وضعیت در سرآیند HTTP صفحه قرار می گیرند تا نتیجه درخواستشپ مرورگر را به او اعلام کنند.
وقتیکه تمام شرایط مطابق پیش‌بینی پیش رود و مشکلی پیش نیاید، سرور کد ۲۰۰ را برخواهدگرداند.
اما وقتیکه تلاش برای تکمیل درخواست مرورگر به سمت سرور صورت می گیرد، اتفاقات زیادی ممکن است به شکل اشتباه رخ دهد.
کدهای وضعیت HTTP مختلف و معنای آنها
پنج دسته کدهای وضعیت HTTP وجود دارد. هر دسته مشخص می کند که این خطا در چه جایی رخ داده و عدد آن نیز معنای واقعی خطا را مشخص می کند.
1xx: اطلاعاتی
2xx: موفق!
3xx: تغییر مسیر. صفحه درخواست شده به آدرس دیگری تغییر مسیر داده است.
4xx: خطای مشتری. وقتیکه مرورگر به دنبال صفحه مورد درخواست بود اتفاق اشتباهی رخ داد.
5xx: خطای سرور. وقتیکه سرور قصد ارسال صفحه به مرورگر مشتری را داشت مشکلی پیش آمد.
کدهای وضعیت HTTP برای سئو اهمیت دارند
واضحا تمام کدهای وضعیت HTTP مهم هستند – بایستی بدانید که وبسایت شما از نظر سلامت در چه وضعیتی به سر می‌برد – اما کدهای وضعیت HTTP مشخصی وجود دارند که به شکل واضحی برای سئو و هر شخصی که با یک وبسایت کار می کند اهمیت دارد.
مشاهده صفحه با وضعیت ۲۰۰ همان چیزی است که به دنبال آن هستید. سرور کد وضعیت ۲۰۰ یا هر کد در گستره 2xx را در صورتیکه اوضاع بر وفق مراد باشد برمی گرداند. این بدان معناست که سرور، مرورگر و بازدیدکننده همگی از شرایط جاری راضی هستند.
۳۰۱: تغییر دایمی آدرس
وقتیکه آدرس درخواست شده به شکل دایمی به آدرس جدیدی انتقال پیدا کرده باشد، سرور کد وضعیت ۳۰۱ را برمی گرداند. اگر کاربری تلاش کند تا آدرسی قدیمی را برگرداند، کد وضعیت ۳۰۱ برخواهد گشت، که مرورگر را به آدرس جدید هدایت می کند. اگر به صفحه ای بدون افزودن تغییر آدرس ۳۰۱ مراجعه کنید، و تلاش کنید که آدرسی قدیمی را مشاهده کنید پیغام خطای ۴۰۴ را خواهید دید.
۳۰۲: پیدا شد
کد وضعیت ۳۰۲ به مرورگر می گوید که صفحه درخواست شده پیدا شده اما در آدرسی دیگر وجود دارد. از این رو مرورگر آدرس به‌روز شده را درخواست خواهد کرد. از آنجاییکه این کد از کدهای وضعیت HTTP اندکی مبهم است، بهتر است وقتیکه به شکل دایمی به صفحه دیگر انتقال پیدا می کند از تغییر آدرس ۳۰۱ استفاده کنیم.
۴۰۴: پیدا نشد
معروف ترین کد از کدهای وضعیت HTTP کد وضعیت ۴۰۴ است. سرور زمانی خطای ۴۰۴ را بازمی‌گرداند که مرورگر آدرسی را درخواست کرده باشد که سرور قادر به یافتن آن نباشد. این نوع پاسخ ها کاملا از نظر تجربه کاربری منفی هستند چرا که افرادی که در جستجوی صفحه مورد نظر خود هستند را سردرگم می کند.
از نقطه نظر سئو، وبسایتی با خطاهای ۴۰۴ بسیار به گوگل می گوید که احتمالا وبسایت از نظر وضعیت نگهداری ضعیف است و راهکار درستی برای تجربه کاربری خوب به کاربر در چنته ندارد.
خطاهای ۴۰۴ وبسایت خود را از طریق Google Search Console نظارت کنید و تلاش کنید تا تعداد خطاها را به حداقل برسانید.
با تغییر آدرس صفحات از خطاهای ۴۰۴ در امان باشید، لینک های خود را به روز نگاه دارید و مطمئن شوید که صفحات حذف شده کد وضعیت ۴۱۰ بازخواهند گرداند.
از آنجاییکه ممانعت اشخاص از دسترسی به صفحه ای که کد وضعیت ۴۰۴ را بازمی‌گرداند تقریبا محال است، با ایجاد صفحه ۴۰۴ سفارشی می توان به بهبود تجربه کاربری کمک کرد.
۴۰۱: ناموجود
زمانیکه آدرس درخواستی توسط مرورگر حذف شده باشد، سرور کد وضعیت ۴۱۰ را بازمی‌گرداند. برای کاربر انسانی، نتیجه به مانند همان ۴۰۴ خواهد بود. کاربران همان صفحه خطای طراحی شده شما را خواهند دید.
اما برای موتورهای جستجو، کد وضعیت ۴۱۰ می گوید که صفحه حذف شده و موتور جستجو نبایستی اقدام به ایندکس کردن آن کند.
پیش از حذف صفحه، از خود این پرسش را کنید که آیا می توان با استفاده از تغییر آدرس ۳۰۱ به صفحه‌ای متفاوت ولی مرتبط از وبسایت‌تان اشاره کرد.
۴۵۱: به دلایل قانونی در دسترس نیست
این کد از کدهای وضعیت HTTP تقریبا جدیدترین آن است. از این کد بایستی برای این منظور استفاده کرد که یک صفحه به دلایل قانونی مثلا درخواست دادگاه حذف شده است.
تقریبا مشاهده کد وضعیت ۴۵۱، محال است. اما کاربران اروپایی ممکن است در دسترسی به محتوای وبسایت هایی که مطابق قوانین کشور یا اتحادیه نیستند با کد وضعیت ۴۵۱ مواجه شوند.
۵۰۰: خطای داخلی سرور
سرور کد وضعیت ۵۰۰ را زمانی ارسال می کند که مرورگر درخواستی معتبر و صحیح داشته اما یک خطای داخلی در سرور مانع آن از بازگردانی صفحه شده است. موتورهای جستجو خیلی نسبت به این کد از کدهای وضعیت HTTP روی خوش نشان نمی دهند چرا که کد خطایی بسیار معمول است – موتورهای جستجو نمی دانند که چه اتفاقی قرار است بیافتد.
خطاهای ۵۰۰ معمولا با خطاهایی در کد یا پایگاه داده همراه هستند. اگر وبسایت شما خطاهای ۵۰۰ بسیاری را بازگرداند، بایستی فورا اقدامی برای رفع مشکل کنید.
۵۰۳: خدمات در دسترس نیستند
در صورتیکه مرورگر درخواستی ارسال کرده باشد و سرور در دسترس نباشد، کد وضعیت ۵۰۳ را بازخواهند گرداند.
از پاسخ های ۵۰۳ طی دوره های نگهداری سرور که از پیش برنامه‌ریزی شده استفاده می کنند. کد وضعیت ۵۰۳ به موتور جستجو می گوید که اگرچه که چیزی برای دسترسی وجود ندارد اما اگر اندکی بعد بازگردند هنوز شانس دسترسی به محتوا و صفحه را خواهند داشت.
مدیریت کدهای وضعیت HTTP
کدهای وضعیت HTTP نقش مهمی در سئو صفحات وبسایت شما و به صورت کلی برای موتورهای جستجو بازی می کنند. با دانستن اینکه این کدهای وضعیت HTTP چه زمانی و چگونه رخ می دهند می توان تجربه کاربری را به بالاترین حد خود رسانده و تعداد خطاهایی که افراد و گوگل می بینند را به حداقل رساند.
برای مثال، دانستن اینکه چگونه به شکل صحیح یک صفحه را با استفاده از ۴۰۱ حذف کنیم یا چه زمانی از تغییر آدرس ۳۰۱ استفاده کنیم، می‌تواند نقش حیاتی در حفظ سلامت وبسایت شما از دید گوگل ایفا کند.
برای بررسی کدهای وضعیت HTTP که وبسایت شما تولید می کند، به حساب کاربری تان در Google Search Console مراجعه کنید. سپس گزارش Coverage را بررسی کنید تا ببینید که گوگل در مواجهه با چه تعداد آدرسهایی با کدهای خطا مواجه شده است.
این خطاها بایستی حل شوند تا اطمینان یابیم که وبسایت ما به شکل صحیح توسط موتورهای جستجو ایندکس می شوند و توسط کاربران به شکل درستی مرور می شوند.
افزایش امنیت وردپرس از اهمیت بالایی برخوردار است اما بهرحال به مانند هر سیستم دیگری، مسایل امنیتی وجود دارد که در صورتیکه در خصوص آنها فکری نشود، می تواند مساله ساز شود.
اساسا امنیت به این معنا نیست که سیستم عاری از هر گونه مساله امنیتی باشد. چنین چیزی غیرممکن است و حفظ آن نیز همینطور. در واقع امنیت به معنای کاهش ریسک است و نه از بین بردن ریسک. امنیت یعنی به کارگیری تمام ابزارهای مناسب در دسترس که به شما اجازه بهبود وضعیت و کاهش خطرات امنیتی را می دهد.
میزبان وبسایت
اغلب اوقات وقتیکه صحبت از افزایش امنیت وردپرس می شود، اولین چیزی که به ذهن خطور میکند محیط میزبانی وبسایت است. امروزه انتخاب های زیادی در دسترس شماست. در حالیکه میزبان ها حدی از امنیت را تضمین می کنند اهمیت دارد که درک کنیم که حد این مسئولیت کجاست و از کجا مسئولیت های شما آغاز می شود.
یک سرور ایمن از حریم خصوصی شما، یکپارچگی و در دسترس بودن منابع تحت کنترل مدیر حفاظت می کند.
نکات مثبت یک میزبان وب ایمن شامل این موارد می شود:
در خصوص نگرانی های امنیتی کاملا آماده صحبت باشد و توضیح دهد که در پلن های میزبانی خود چه ویژگی ها و فرآیندهایی را پشتیبانی می کنند.
پایدارترین نسخه از تمام نرم افزارهای سرور را ارایه کند.
روش های قابل اتکا را برای پشتیبان گیری و بازیابی اطلاعات فراهم سازد.
بررسی کنید و ببینید که چه تنظیمات امنیتی را بر روی سرور نیاز دارید.
اغلب اوقات میزبان های وب پاسخگوی کیفیت زیرساختی هستند که وبسایت بر روی آن بستر کار می کند، و پاسخگوی برنامه ای که بر روی این بستر مورد استفاده قرار می گیرد نیستند.
برای درک اینکه کجا و چرا این مساله اهمیت فوق العاده ای پیدا می کند بایستی ببینید که نفوذ و رخنه در وبسایت ها چگونه رخ می دهد. به ندرت این رخنه ها به دلیل ضعف زیرساخت رخ می دهند و اغلب اوقات به دلیل نواقص در خود برنامه است.
رخنه های کامپیوتر شخصی شما
مطمئن شوید که از نرم افزارهای ضداسپم و ضدویروس بر روی کامپیوتر شخصی خود استفاده می کنید. اگر بر روی کامپیوتر شخصی خود امنیت خوبی نداشته باشید خیلی میزان امنیت وردپرس یا وب سرور فرقی به حال شما نمی کند.
برای افزایش امنیتی وردپرس همیشه سیستم عامل، مرورگر و نرم افزار روی آن را به روز نگاه دارید، به‌روزرسانی از شما در برابر آسیب پذیری‌های امنیتی محافظت می کند. اگر وبسایت های نامطمئن را مرور می کنید، توصیه ما این است که از ابزارهایی مانند no-script (یا غیرفعال‌سازی جاوا اسکریپت) در مرورگر خود استفاده کنید.
رخنه های وردپرس
به مانند تمام بسته های نرم افزاری مدرن، وردپرس به صورت منظم به‌روزرسانی می شود تا مسایل امنیتی جدیدی که به وجود آمده و تهدیدی برای وبسایت محسوب می شوند را رفع کند. بهبود امنیت نرم افزار همیشه یک نگرانی است و به همین منظور برای افزایش امنیت همیشه بایستی وردپرس خود را با آخرین نسخه آن به‌روز نگاه دارید. نسخه های قدیمی‌تر از وردپرس محافظتی در مقابل رخنه های امنیتی برای شما ایجاد نمی کنند.
رخنه های وب سرور
وب سرور که وردپرس بر روی آن اجرا می شود و نرم افزارهای مخصوصی دارد، ممکن است که دچار آسیب‌پذیری شود. از این رو به جهت افزایش امنیت وردپرس مطمئن شوید که همیشه از ایمن ترین، پایدارترین و آخرین نسخه از وب سرور و نرم افزار روی آن استفاده می کنید یا اینکه مطمئن شوید که از خدمات میزبانی مطمئن استفاده می کنید که مسایل را برای شما مدیریت می کند.
اگر از سرور اشتراکی استفاده می کنید و یک وبسایت بر روی همان سرور به خطر بیافتد، وبسایت شما به صورت بالقوه نیز دچار خطر رخنه قرار می گیرد حتی اگر که همه مسایل ایمنی و امنیتی را رعایت کرده باشید.
رخنه های شبکه
سمت سرور وردپرس و سمت شبکه مشتری بایستی از ایمنی خوبی به جهت افزایش امنیت وردپرس برخوردار باشد. این به معنای به روز رسانی قوانین فایروال بر روی روتر خانگی و مراقب بودن در خصوص شبکه هایی است که از آنها برای ارتباط اینترنتی خود استفاده می کنید، می باشد. مثلا یک کافی‌نت که کلمات عبور را بر روی بستری رمزنگاری نشده انتقال می دهد، شبکه ای مطمئن و ایمن محسوب نمی شود.
کلمات عبور
جلوی بسیاری از آسیب پذیری‌های بالقوه را می توان با عادات خوب امنیتی گرفت. یک کلمه عبور قدرتمند در واقع تلاشی مثبت در جهت افزایش امنیت وردپرس محسوب می شود.
هدف انتخاب کلمه عبور قدرتمند این است که کار حدس زدن آن و درجه موفقیت حملات بروتفورس راسخت کند. بسیاری از رمزسازهای خودکار و رایگان وجود دارند که می توانید از آنها برای تولید و ایجاد کلمات عبور ایمن استفاده کنید.
وردپرس نیز برای افزایش امنیت وردپرس از قدرت‌سنج کلمه عبور خود هنگام تغییر کلمه عبور در وردپرس استفاده می کند. استفاده از این قابلیت هنگام تغییر کلمه عبور ما را مطمئن می سازد که کلمه عبورمان از حداکثر قدرت برخوردار است.
مواردی که بایستی هنگام انتخاب کلمه عبور به آنها دقت داشته باشیم:
از نام حقیقی خود، نام کاربری، نام شرکت یا نام وبسایت خود به عنوان بخشی از کلمه عبور استفاده نکنید.
از دیکشنری استفاده نکنید.
کلمه عبور کوتاه برنگزینید.
از انتخاب کلمات عبور تنها عددی یا تنها الفبا بپرهیزید.
برای افزایش امنیت وردپرس، کلمه عبور قدرتمند نه تنها ضرورت دارد بلکه از محتوای وبسایت شما در مقابل خطرات محافظت می کند.
مجوزهای دسترسی به فایل
یکی از ویژگی های خوب وردپرس نوشتنی کردن فایل های مختلف توسط وب سرور است. اما اجازه دسترسی برای نوشتن در فایل ها به صورت بالقوه خطرناک است، مخصوصا در محیط‌های هاست اشتراکی. بهترین شرایط برای افزایش امنیت وردپرس این است که تا حد امکان اجازه های دسترسی به فایل را سلب کنید و مواقعی که نیاز به نوشتن در فایل دیده می شود اقدام به برداشتن برخی از محدودیات کنید.
مالکیت تمام فایل ها بایستی متعلق به نام کاربری شما باشد و بایستی توسط شما نوشتنی باشد. هر فایلی که نیاز به دسترسی نوشتن از طریق وردپرس دارد بایستی توسط وب سرور نوشتنی شود.
پوشه ریشه وردپرس: اگر می خواهید که وردپرس به صورت خودکار قوانین بازنویسی را برای شما تولید کند، بایستی تمام فایل ها تنها توسط حساب کاربری شما نوشتنی باشد به جز فایل htaccess.
ناحیه مدیریتی وردپرس wp-admin: تمام فایل ها بایستی تنها توسط حساب کاربری شما نوشتنی باشد.
فایل های برنامه وردپرس wp-includes: تمام فایل ها بایستی تنها توسط حساب کاربری شما نوشتنی باشد.
محتوای کاربر wp-content: بایستی توسط حساب کاربری شما و وب سرور نوشتنی باشد.
فایل های قالب wp-content/themes: اگر از ویرایشگر پیش فرض قالب استفاده می کنید تمام فایل های بایستی توسط فرآیند وب سرور نوشتنی باشد. اگر نمی خواهید از ویرایشگر پیش فرض قالب استفاده کنید، نوشتنی تمام فایل ها تنها توسط حساب کاربری شما بایستی باشند.
فایل های پلاگین wp-content/plugins: تمام فایل ها بایستی توسط حساب کابری شما نوشتنی باشند.
امنیت پایگاه داده
اگر چندین وبلاگ را بر روی یک سرور راه انداخته اید، برای افزایش امنیت وردپرس بایستی آنها را در پایگاه داده های جداگانه توسط کاربران متفاوت نگهداری کنید. با این روش، اگر یک مهاجم با موفقیت توانست وارد وردپرس شما شود، کار تغییر و رخنه در دیگر بلاگ ها برای او سخت خواهد شد.
اگر مدیر MySQL هستید، از پیکربندی صحیح MySQL مطمئن شوید و ویژگی های غیرضروری (مانند قبول اتصال از راه دور TCP) را غیرفعال کنید.
محدودسازی دسترسی کاربر پایگاه داده
برای عملیات معمولی وردپرس مانند ارسال مطالب وبلاگ، آپلود فایل های چندرسانه ای، ارسال دیدگاه، ساخت کاربران جدید در وردپرس و نصب پلاگین های وردپرس، کاربر پایگاه داده MySQL تنها نیاز به خواندن و نوشتن داده ها در پایگاه داده MySQL دارد؛ SELECT, INSERT, UPDATE و DELETE.
از این رو به منظور افزایش امنیت وردپرس هر دسترسی مدیریتی و ساختاری در پایگاه داده مانند DROP یا ALTER و GRANT بایستی لغو شود.
به خاطر داشته باشید که برخی از پلاگین‌ها، قالب و به‌روزرسانی های بزرگ وردپرس ممکن است که نیازمند تغییرات ساختاری در پایگاه داده باشند مانند افزودن جداول جدید یا تغییرات. در چنین مواردی پیش از نصب افزونه یا به‌روزرسانی نرم افزار، بایستی به صورت موقت اجازه دسترسی های لازم به کاربر پایگاه داده را بدهید.
ایمن سازی wp-admin
یکی دیگر از روش های افزایش امنیت وردپرس، افزودن کلمه عبور در سمت سرور به مسیر wp-admin است تا با اینکار لایه دوم محافظتی در حدود ناحیه مدیریتی وبلاگ شما، صفحه لاگین و فایل های شما افزوده شود. اینکار مهاجم یا ربات را مجبور می کند تا بجای حمله به فایل های مدیریتی به لایه دوم حفاظتی حمله کند.
البته بایستی دقت داشته باشید که با ایمن سازی پوشه wp-admin خیلی ساده ممکن است عملکرد وردپرس را دچار اختلال کنید، مانند هندلر AJAX در مسیر wp-admin/admin-ajax.php.
معمول ترین حملات علیه وبلاگ وردپرس معمولا در دو دسته می‌گنجد:
ارسال درخواست های HTTP به سرور با پیلودهای ویژه برای آسیب‌پذیری‌های به خصوص. این آسیب‌پذیری‌ها شامل پلاگین و نرم‌افزارهای قدیمی/به‌روزرسانی نشده می شود.
تلاش برای دسترسی به وبلاگ با استفاده از روش حدس کلمه عبور بروتفورس.
ایمن سازی wp-includes
برای افزایش امنیت وردپرس، لایه دوم حفاظتی را می توان به جایی که اسکریپت ها قرار دارند نیز اضافه کرد که معمولا مورد دسترسی کاربران قرار نمی گیرد. یک راه برای انجام آن این است که آن اسکریپت ها را با استفاده از mod_rewrite در فایل htaccess مسدود کنیم. توجه داشته باشید که کد زیر توسط وردپرس بازنویسی نشود، برای اینکار آن را خارج از تگ های BEGIN WordPress # و END WordPress # در فایل htaccess قرار دهید. وردپرس توانایی بازنویسی هر کد داخل این تگ ها را دارد.
به خاطر داشته باشید که این ویژگی در حالت چندسایتی وردپرس کار نمی کند.
ایمن سازی wp-config.php
می توانید فایل wp-config.php را در پوشه ای دیگر نگهداری کنید. این بدان معناست که برای افزایش امنیت وردپرس خود می توانید wp-config.php را خارج از پوشه ریشه وبسایت ذخیره کنید.
به خاطر داشته باشید که فایل wp-config.php را می توانید یک سطح پوشه بالاتر از محل نصب وردپرس (جایی که wp-includes قرار دارد) نگهداری کنید. همچنین مطمئن شوید که تنها شما (و وب سرور) توانایی خواندن این فایل را دارد (دسترسی ۴۴۰ و ۴۰۰ بدهید).
اگر از htaccess استفاده می کنید می توانید کد زیر را در (ابتدای) فایل برای عدم اجازه دسترسی به هر شخصی که آن را مرور می کند قرار دهید:
<files wp-config.php>
order allow,deny deny from all
</files>
غیرفعال سازی ویرایش فایل
به صورت پیش فرض پیشخوان وردپرس به مدیران اجازه ویرایش فایل PHP را می دهد، مانند فایل های قالب و پلاگین. این حالت اغلب به عنوان اولین ابزار یک مهاجم برای اجرای کد تلقی می شود، البته در صورتیکه توانایی لاگین به وردپرس را داشته باشد. به جهت افزایش امنیت وردپرس می توانید از قابلیتی برای غیرفعال سازی ویرایش از طریق داشبورد استفاده کنید. خط زیر را در فایل wp-config.php قرار دهید تا قابلیت های edit_themes، edit_plugins و edit_files را از تمام کاربران سلب کنید:
define('DISALLOW_FILE_EDIT', true);
البته این کد باعث نمی شود که مهاجم قادر به آپلود فایل های مخرب در فضای وبسایت شما نشود بلکه می تواند جلوی حملات را بگیرد.
پلاگین‌ها
برای افزایش امنیت وردپرس، مطمئن شوید که همیشه پلاگین‌های‌تان به روز باشند. همچنین اگر از پلاگین به خصوصی استفاده نمی کنید، آنها را از روی سیستم خود حذف کنید.
دیواره آتشین (فایروال)
راه دیگر برای افزایش امنیت وردپرس استفاده از فایروال در وردپرس است. پلاگین و خدمات بسیاری هستند که می توانند به عنوان یک فایروال برای وبسایت شما عمل کنند. برای این منظور می توانید از افزونه امنیتی وردپرس WP Cerber Security که امکانات بسیاری دارد استفاده کنید.
جدا از استفاده از پلاگین های امنیتی وردپرس، همچنین می توانید WAF (فایروال وب) را روی وب سرور خود برای فیلتر محتوا پیش از پردازش توسط وردپرس نصب کنید. محبوب‌ترین WAF متن باز ModSecurity است.
همچنین می توانید برای افزایش امنیت وردپرس از میانجی هایی بین ترافیک اینترنت و سرور میزبان خود استفاده کنید. این خدمات به عنوان واسطه عمل می کند. اینکار با تغییر رکوردهای DNS صورت می پذیرد. این روش باعث می شود که تمام ترافیک شما توسط فایروال پیش از دستیابی به وبسایت فیلتر شود. شرکت هایی مانند کلودفلیر اینکار را برای شما انجام می دهند.
ثبت گزارش
وقتیکه صحبت از درک اتفاقات جاری در وبسایت می شود، گزارش یا لاگ بهترین دوست شما خواهد بود. ثبت گزارش در وردپرس به شما اجازه می دهد که درک کنید که چه شخصی چه کاری را در چه زمانی انجام داده است؛ به طور کلی استفاده از روش ثبت گزارش باعث افزایش امنیت وردپرس می شود.
برای درک و استفاده راحت از گزارشات می توانید از افزونه هایی مانند Sucuri Auditing tool یا Audit trail و با افزونه امنیتی وردپرس WP Cerber Security استفاده کنید.
نظارت و بررسی
گاهی اوقات پیشگیری کافی نیست و هنوز هم امکان هک شدن وبسایت شما وجود دارد. در این شرایط می توانید به تشخیص/نظارت فکر کنید. با استفاده از روش های نظارتی می توانید واکنش سریعتر داشته و کشف کنید که چه اتفاقی رخ داده و وبسایت را بازیابی کنید. استفاده از افزونه امنیتی وردپرس WP Cerber Security برای بررسی اتفاقات در جریان در وبسایت یکی از روش های نظارت و بررسی وبسایت وردپرس شماست.
محتوای تکراری Duplicate Content محتوای یکسانی است که در چند آدرس منحصربه‌فرد ظاهر می شود. محتوای یکسان یعنی اینکه بخش‌هایی از محتوا به شکل قابل توجهی مشابه هم می باشند که این تشابه می تواند کپی دقیقی بوده یا اینکه محتوایی باشد که در بخش هایی از متن کپی کاری شده باشد.
محتوای تکراری همچنین اشاره به محتوای منتشره در یک دامنه یا چند دامنه می تواند داشته باشد. بنابراین ممکن است که تصادفا صفحات تکراری در وبسایت خود داشته باشید، یا شخصی محتوایی را از صفحه شما برداشته و منتشر کرده باشد، اصطلاحا کپی کاری کرده باشد یا هر دو.
حالا با این تعاریف، «به شکل قابل توجهی مشابه» می تواند تا حدی غلط انداز باشد. خوشبختانه گوگل در خصوص قواعد ارزیابی کیفیت جستجوی خود شفاف است. گوگل ۳ مورد را به عنوان محتوای تکراری Duplicate Content ارزیابی می کند.
محتوای کپی شده از یک منبع قابل شناسایی. راحت ترین نوع شناسایی محتوای تکراری برای گوگل است. این محتوا متنی است که دقیقا کپی و پیست شده است، کلمه به کلمه از یک صفحه در صفحه ای دیگر.
محتوایی که به نسبت متن اصلی خود اندکی تغییر یافته است. اندکی گیر انداختن این دسته از کپی کارها و شناسایی محتوای تکراری سخت است. این نوع محتوای تکراری معمولا با استفاده از قاعده «یافتن و جایگزین کردن» برای کلمات به خصوص یا حتی کل جملات به شکل بازنویسی عمل می کند. گوگل به این روش کپی کاری به صورت «کپی با حداقل تغییر» می نگرد.
محتوای کپی شده از منبعی که تغییر کرده یا به شکل متناوب تغییر یافته است. باز گیرانداختن این دسته از کپی کارها برای گوگل سخت است. این محتوا از صفحه ای کپی شده که سپس به روزرسانی شده است. مانند یک وبسایت خبری یا صفحه ویکیپدیا.
گوگل محتوای کپی شده را که ارزش افزوده ای برای کاربران ایجاد نمی کند را صفحاتی با پایین ترین رتبه در نظر می گیرد.
چرا گوگل درباره محتوای تکراری حساس است؟
گوگل به ۳ دلیل زیر در خصوص محتوای تکراری Duplicate Content حساس است:
ممکن است که شناخت محتوای اصلی سخت باشد.
گوگل نمی خواهد که بیش از یک محتوای یکسان را در نتایج جستجوی خود نشان دهد.
می تواند گوگل را در دنبال کردن لینک ها یا خزیدن و ایندکس کردن آدرس ها دچار دردسر کند.
از منظر گوگل و کاربرانش به گوگل بنگرید. وقتیکه به دنبال چیزی در گوگل هستید، اگر ۳ یا ۴ صفحه متفاوت که میزبان یک محتوا هستند دریافت کنید، برای شما بسیار زجرآور خواهد بود. به همین دلیل است که گوگل پیغام «ما برخی نتایج بسیار مشابه را از نتایج حذف کردیم» را نمایش می دهد.
چطور جلوی دزدی محتوا را بگیریم
نمی توانید جلوی افراد را در مقابل کپی کاری محتوا بگیرید اما روش هایی وجود دارد که می توانید با انجام آنها به گوگل بگویید که محتوای شما محتوایی اصلی است.
اگر نگران کپی کاری محتوای خود هستید، می توانید محتوای خود را با استفاده از نشانه گذاری داده های ساخت یافته (یا Schema) امضا کنید چرا که دیگر rel=author پشتیبانی نمی شود. همچنین می توانید خدمات Google My Business را برای خود ثبت کنید و به وبسایت خود لینک دهید.
همچنین سعی کنید که محتوای خود را جامع تر و کامل تر کنید.
محتوای تکراری تصادفی
محتوایی که عمدا از وبسایت های دیگر کپی می شود واضح ترین نمونه از محتوای تکرای است. بهرحال، حالت های دیگر نیز وجود دارد که در آنها به شکل تصادفی محتوای شما در چند وبسایت کپی می شود.
این محتوای تکراری اغلب به دلیل اشتباهاتی در تنظیم و برپاسازی سیستم مدیریت محتوا یا فروشگاه اینترنتی وبسایت رخ می دهد.
a) تجارت الکترونیک
افراد خرده‌فروشی‌های آنلاینی را راه می اندازند که از توضیحات ارایه شده توسط کارخانه در خصوص محصول استفاده می کنند. در ابتدا این مساله برای خرده فروشی های منطقی به نظر می رسد: در هزینه زمان صرفه جویی کرده و تولیدکننده نیز بهترین اطلاعات را در خصوص محصول خود به بازدیدکننده ارایه می کند. بهرحال اما ۲ تا ۳ میلیون شرکت فعال در زمینه تجارت الکترونیک در دنیا وجود دارند.
وبسایت های بسیاری نیز هستند که در خصوص استفاده از توضیحات محصول تولید کننده به همین صورت فکر می کنند.
سکوی فروشگاه اینترنتی شما نیز با ایجاد محصولاتی با رنگ و سایز متفاوت می تواند باعث ایجاد محتوای تکراری شود. برخی از سکوها از توضیحات یکسانی استفاده کرده ولی صفحات متفاوتی را برای هر نوع محصول ایجاد می کنند.
b) صفحه بندی
محتوایی که در صفحه دوم می آید می تواند باعث شود که گوگل اینطور گمان کند که آن محتوا تقریبا مشابه محتوای صفحه پیشین خود است. محتوای صفحه بندی شده اغلب با عناوین یکسان و توضیحات متای یک شکل برای هر صفحه همراه خواهد بود. در حالیکه از دیدگاه کاربری امریست منطقی و بدیهی، اما از نقطه نظر گوگل، این دو یا چند صفحه یکسان هستند.
c) حل مساله در خصوص WWW
این موضوع به عنوان مساله مربوط به دامین مطرح است. مساله مربوط به WWW زمانی رخ می دهد که وبسایت شما بازدیدکنندگان را به نسخه ای غیر از WWW برای مشاهده وبسایت شما یا برعکس هدایت می کند.
مساله WWW به این دلیل حائز اهمیت است که موتورهای جستجو لزوما نمی دانند که دو نسخه از یک آدرس مربوط به یک وبسایت هستند یا خیر بنابراین آنها را کپی هایی در صفحاتی متفاوت می بینند.
محتوای تکراری و شبکه های اجتماعی
فعالیت در شبکه های اجتماعی می تواند بر سئو وبسایت شما تاثیرگذار باشد. ارسال محتوای وبسایت در شبکه‌های اجتماعی متفاوت کاری معمول و مرسوم محسوب می شود. ولی آیا این کار تولید محتوای تکراری محسوب می شود؟
وقتیکه این مساله پیش می آید، نظرات کاملا متفاوتی مطرح می شود. دیدگاهی این است که اینکار کاری نادرست به حساب می‌آید چرا که خوانندگان در این سکوها ممکن است متفاوت باشند و علایق متفاوتی هم داشته باشند.
دیدگاهی دیگر وجود دارد که می گوید که به اشتراک گذاری محتوای یکسان در سکوهای متفاوت به دستیابی مخاطبین گسترده تر کمک می کند. نقطه نظر دیگر نیز بیان می دارد که در برخی از این سکوهای اجتماعی مانند لینکداین، محتوا از اصطلاحا عمر ویترینی طولانی تری به نسبت دیگر سکوها مانند توییتر برخوردار است. این مساله به محتوای شما کمک می کند که برای مخاطبین شما یافتنی تر باشد.
اینطور می توان گفت که انتشار یک محتوا در چند کانال شبکه اجتماعی امری مثبت تلقی می شود.
این واقعیت که سکوهای شبکه اجتماعی از لینک های nofollow استفاده می کنند بدین معناست که گوگل خیلی در خصوص افرادی که تلاش دارند که از این طریق PageRank وبسایت خود را افزایش دهند نگران نیست.
آیا مجازاتی برای محتوای تکراری در نظر گرفته شده است؟
هیچ مجازاتی برای محتوای تکراری توسط گوگل در نظر گرفته نشده است. در عوض، گوگل صفحاتی را که به عنوان کپی از دیگر وبسایت ها تشخیص می دهد را رتبه بندی نکرده و نسخه اصلی محتوا را به کاربران توصیه می کند.
به هر صورت، اسکرپرها وبسایت هایی هستند که محتوای دیگر وبسایت ها را با اندکی تغییر کپی کاری می کنند. گوگل دوست دارد که این اسکرپرها را نامربوط شناسایی کرده و می داند که شما کنترلی بر روی این اتفاق ندارید و علیه شما اتفاقی رخ نخواهد داد.
بایستی در خصوص محتوای تکراری مراقب باشید
هرچند گوگل وبسایت هایی با محتوای تکراری را مجازات نمی کند اما این بدان معنا نیست که راحت بنشینید و دست روی دست بگذارید.
اما چرا بایستی در خصوص محتوای تکراری حساس باشید:
a) محتوای تکراری مزایای لینک سازی را از بین می برد
داشتن یک محتوا بر روی چند آدرس، ارزش لینک سازی شما را از بین خواهد برد. افرادی که می خواهند محتوای شما را به اشتراک بگذارند، به دنبال نسخه اصلی آن نخواهند رفت بلکه به محتوایی که دم دستی است لینک می دهند.
بنابراین بجای داشتن یک صفحه با لینک های زیاد، می توانید، صفحاتی با تنها ۱ یا ۲ لینک داشته باشید و به بالای نتایج جستجوی گوگل هم بروید.
دیگر مساله بالقوه این است که حتی در صورتیکه نسخه ای از محتوای شما از رتبه خوبی برخوردار باشد، ممکن است که بهترین صفحه شما نباشد. اگر که صفحه شما باعث نشود که از طریق آن صفحه به هدف خود برسید، تعداد بازدیدکننده اهمیتی ندارد.
b) محتوای تکراری تهدیدی برای خزش گوگل در وبسایت شماست
وقتیکه محتوای تکراری دارید، ربات های موتور جستجو منابع خود را با خزش در صفحات با محتواهای یکسان هدر می دهند. در عوض آن منابع می تواند برای خزیدن و کشف صفحات جدید به کار رود. گوگل که خیلی علاقه ای به هدر دادن منابع خود به این شکل ندارد بنابراین تصمیم می گیرد که به مرور زمان از تعدد خزش خود در وبسایت شما بکاهد.
محتوای جامع
هیچ معیاری برای تعداد کلمات بهینه برای یک محتوا وجود ندارد. برخی متخصصین سئو حداقل ۲۵۰ کلمه را برای هر صفحه لازم می دانند در حالیکه بررسی جدید در نتایج جستجوی گوگل نشان از میانگین ۱۰۰۰ کلمه برای هر مقاله دارد.
در واقع پس از نوشتن یک محتوا بایستی از خود این پرسش را کنید که آیا این محتوا تمام موضوع مدنظر من را پوشش می دهد یا مطابق با نیازهای کاربران است؟ اگر پاسخ این پرسش مثبت است پس جای نگرانی از این بابت وجود ندارد.
تگ Canonical که در بخش <head> وبسایت قرار می گیرد به این صورت می باشد:
<link rel="canonical” href=”https://wproket.ir”>
عملا، تگ Canonical به گوگل می گوید که شما می خواهید چه صفحه ای در نتایج جستجو ظاهر شود.
چرا تگ Canonical اهمیت دارد؟
ما انسان ها صفحات اینترنتی با محتوای یکسان را یکی می دانیم و گمان می کنیم که محتوای تمام آنها در واقع یکی هستند. اما موتورهای جستجو اینطور فکر نمی کنند و به این صورت نیز عمل نمی کنند. آنها آدرس های مختلف را به عنوان صفحات مختلفی می دانند حتی اگر آن صفحات در واقع یک کار انجام داده و محتوایی یکسان داشته باشند.
بنابراین از نظر گوگل آدرس های زیر همگی صفحاتی مجزا و منحصربه‌فرد محسوب می شوند:
از نظر گوگل، شما ۵ کپی از صفحه خانگی دارید حتی اگر که محتوای این ۵ صفحه برای شما یکی باشد. این وضعیت می تواند باعث ایجاد مسایلی در خصوص محتوای مضاعف Duplicate Content شود.
با افزودن تگ Canonical به ۴ صفحه که به آدرس Canonical شما اشاره دارند به گوگل می گویید که کپی های صفحه اصلی را نادیده گرفته و به نسخه اصلی مراجعه کند.
ممکن است که وبسایت ها و سیستم های مدیریت محتوای مدرن وقتیکه محتوا را به شکل پویا بر اساس کاربر نمایش می دهند، باعث ایجاد این مساله شوند. سیستم های تجارت الکترونیک نیز به لطف نمایش چندگانه یک محصول (بر اساس رنگ، اندازه، شماره مدل و …) نیز مساله ساز می شوند.
علاوه بر این، وجود محتوای دوگانه می تواند از روی قصد باشد مانند زمانیکه صفحات فرود را می سازید که تفاوت خیلی اندکی با یکدیگر دارند.
تگ Canonical چگونه به وبسایت شما کمک می کند؟
وجود محتوای دوگانه بر روی وبسایت تان می تواند باعث ایجاد مسایل جدی در زمینه SEO یا بهینه سازی برای موتور جستجو شود:
بررسی روال لینک سازی: برخی اوقات افراد همیشه به نسخه درست وبسایت شما لینک نمی دهند. برخی اوقات https را از ابتدای آدرس لینک حذف می کنند یا یک اسلش در انتها می افزایند. بدون تگ Canonical، کمپین لینک سازی نتیجه بهینه را برای وبسایت شما در پی نخواهد داشت.
مساله خزیدن: داشتن محتوای دوگانه بر روی وبسایت باعث اتلاف زمان خزنده های گوگل برای بررسی وبسایت شما به دلیل محتوای تکراری خواهد شد. همانطور که می دانید خزنده های گوگل زمان مشخصی را برای خزیدن در هر وبسایت اختصاص می دهند.
با حل مساله محتوای دوگانه با استفاده از تگ Canonical خواهید توانست این مشکلات را حل کنید.
افزودن تگ Canonical به صفحات
همانطور که اشاره شد، کد تگ Canonical به صورت زیر می باشد:
<link rel="canonical” href=”https://wproket.ir”>
این تکه کد در بخش <head> صفحه قرار خواهد گرفت. head صفحه تمام کدی است که بین دو تگ <head> و <head/> صفحه HTML واقع خواهد شد.
اینکه می خواهید چطور تگ های Canonical را به صفحاتتان بیافزایید کاملا بستگی به این دارد که وبسایت شما چه نوعی باشد. اگر وبسایت وردپرس دارید، می توانید از یک افزونه سئو کمک بگیرید.
بهترین روش استفاده از تگ Canonical
در حالیکه خود تگ Canonical تک کدی نسبتا ساده محسوب می شود، اما دنبال کردن بهترین روش برای استفاده از آن کاملا حیاتی محسوب می شود. از آنجاییکه تگ Canonical به گوگل می گوید که صفحه ای که در آن است را نادیده بگیرد و به صفحه ای با آدرس Canonical مراجعه کند، عملا با اشتباهی کوچک خیلی ساده سئو وبسایت خود را خراب خواهید کرد.
Canonical خودارجاعی
لزومی به استفاده از تگ Canonical خودارجاعی در صفحات وجود ندارد اما استفاده از آن ضرری هم ندارد. Canonical خودارجاعی زمانی استفاده می شود که صفحه ای شامل یک تگ Canonical اشاره شده به خودش است. برای مثال صفحه https://wproket.ir/shop شامل تگ Canonical زیر باشد:
در ابتدا ممکن است که قضیه روشن باشد اما در واقع پرسشی معمول در دنیای سئو محسوب می شود.
مطمئن شوید که آدرس Canonical دسترس پذیر باشد
یه مساله ساده دیگر: چرا بایستی اعلام کنیم که یک صفحه نسخه اصلی است و سپس گوگل را به آدرسی دیگر ارجاع دهیم؟ یا به آدرسی که صفحه ۴۰۴ بازمی‌گرداند؟ یا صفحه ای که توسط robots.txt مسدود شده است؟
تنها آدرسی های که کد وضعیت ۲۰۰ را بازمی‌گردانند و در فایل robots.txt شما مجاز هستند را Canonical کنید. مطمئن شوید که آدرس Canonical شما در نقشه سایت XML وجود دارد. آدرس های Canonical را در تگ های noindex بررسی کنید.
اگر از برنامه هایی استفاده می کنید که تگ Canonical را به صورت پویا ایجاد می کنند، بررسی‌شان کنید. برخی از سکوهای مدیریت محتوا و افزونه ها، Canonical خودارجاعی منحصربه‌فرد را برای هر آدرس منتشر شده در وبسایت‌تان می نویسند که کاملا برخلاف هدف Canonical کردن آدرس ها می باشد.
از آدرسهای کامل استفاده کنید
وقتیکه آدرسی را به تگ Canonical می افزایید همیشه آدرس کامل را در نظر داشته باشید. بدین معنا که این آدرس بایستی شامل بخش های زیر باشد:
//:https
www (اگر بخشی از دامنه مدنظر شما است)
نام دامنه
و بخش پسوند دامنه
موارد بالا در کنار هم یک آدرس کامل را شکل می دهند. آدرسهایی که تنها شامل بخشی هستند که پس از پسوند می آیند را آدرسهای نسبی می نامند و وقتیکه گوگل تگ Canonical را می خواند شناخته نمی شوند.
اگر از آدرس کامل استفاده نکنید، گوگل تگ شما را نادیده خواهد گرفت.
می توانید از تگ Canonical در چند دامنه استفاده کنید
اگر مالک دو وبسایت (websitea.com) و (websiteb.com) هستید، می توانید با استفاده از تگ Canonical از وبسایت A به وبسایت B اشاره کنید. این روش برای شرکت های چندرسانه ای که یک محتوا را در چند مکان منتشر می کنند اما بر روی رتبه بندی یک وبسایت کار می کنند منطقی می باشد.
زنجیره Canonical ایجاد نکنید
وضعیتی را متصور شوید که در آن با ایجاد Canonical به صفحه A به صفحه B اشاره کنید و سپس با افزودن این تگ به صفحه B به صفحه C اشاره کنید. این مساله سیگنالی منفی را به گوگل می فرستد چرا که به او می گویید که دو آدرس متفاوت نسخه نهایی از صفحه می باشند.
موقعیات شبهه آور Canonical به مانند این باعث می شود که گوگل Canonicalهای شما را نادیده بگیرد.
برای حل این مساله نسخه نهایی صفحه خود را مشخص کنید (صفحه C در اینجا) و سپس تمام نسخه ها را به آن صفحه ارجاع دهید. بنابراین تگ Canonical را برای اشاره به صفحه C در هر دو صفحه A و B قرار دهید.
خطاهای معمول تگ Canonical
ممکن است که گاهی در کار با Canonicalها دچار خطا شوید. در اینجا معمول‌ترین خطاهایی که در رابطه با Canonical کردن آدرس وجود دارد را معرفی خواهیم کرد.
استفاده از تگ Canonical همراه تگ href کاملا بدون اشکال است. اما این دو تگ خیلی راحت و تصادفی با Canonical کردن صفحه به یک زبان با همان صفحه به زبان دیگر دچار مشکل خواهند شد.
اگر از Canonical و href با هم استفاده می کنید، Canonical صفحه انگلیسی را با آدرس انگلیسی و Canonical صفحه فارسی را با آدرس فارسی بررسی کنید.
برای مثال، اگر https://wproket.ir آدرس Canonical است که نسخه انگلیسی هم دارد، تگ Canonical و href بایستی به صورت زیر باشند:
تکه کد بسیار ساده است اما اگر با دقت اینکار را انجام ندهید دچار خطا خواهید شد.
استفاده تگ Canonical در صفحاتی که مشابه نیستند
در وبسایت ها اتفاق معمولی است که محتوای یکسان را در صفحات متفاوتی پوشش دهند. به عنوان مثال، در وبسایت فروشگاهی ممکن است که دو محصول کاملا متفاوت داشته باشیم که در بخش توضیحات و مشخصات بسیار مشابه باشند.
بهرحال این صفحات دو هدف کاملا متفاوت را دنبال می کنند، هرچند که بسیار مشابه همدیگر هستند اما بایستی لینک های Canonical به یکدیگر داشته باشند.
اگر از این تگ خیلی زیاد استفاده کنید، ممکن است که گوگل اعتماد خودش را نسبت به وبسایت شما از دست دهد. در نتیجه تگ Canonical در صفحات شما از نظر گوگل کم ارزش می شوند.
چه اینکه ترافیک بالایی در وبسایت خود داشته باشید و یا اینکه وبلاگ کوچکی بر روی یک میزبان اشتراکی تهیه کرده باشید، بایستی اقدام به بهینه سازی وردپرس و سرور خود کنید تا از این طریق تا حد امکان وبسایتی بهینه داشته باشید.
عوامل بهینه سازی
چندین عامل می تواند بر عملکرد وبلاگ یا وبسایت وردپرس شما تاثیرگذار باشد. این عوامل می تواند شامل محیط میزبانی، پیکربندی وردپرس، نسخه نرم افزار، تعداد فایل های تصویری و اندازه شان باشد.
این نوع هاست یا میزبان اشتراکی تقریبا معمول ترین نوع هاست محسوب می شود. وبسایت شما بر روی سروری به همراه وبسایت های دیگر میزبانی می شود. شرکت میزبان وب سرور را برای شما مدیریت می کند بنابراین کنترل اندکی بر تنظیمات سرور خواهید داشت.
اما با استفاده از هاست های مجازی و سرورهای اختصاصی، کنترل اختصاصی خود بر روی سرور را دارید. ممکن است که سرور تکه اختصاصی از سخت افزار باشد یا یکی از چند سرور مجازی با یک سخت افزار فیزیکی مشترک. نکته اینجاست که به هر صورت شما کنترل کاملی بر روی تنظیمات سرور خود خواهید داشت.
تعداد سرورها
وقتیکه که در شرایطی با ترافیک بالا به سر می برید، شاید لازم باشد که از چند سرور استفاده کنید. پایگاه داده وردپرس به آسانی به سرور دیگری قابل انتقال است و تنها نیازمند تنظیمات اندکی در فایل کانفیگ می باشد.
عملکرد سخت افزار
قابلیت سخت افزاری سرور تاثیر شگرفی بر عملکرد وبسایت شما خواهد گذارد. تعداد پردازنده ها، سرعت پردازنده، مقدار حافظه در دسترس و فضای دیسک به علاوه رسانه ذخیره سازی دیسک عوامل مهمی در این زمینه محسوب می شوند. تعرفه پلن های باکیفیت نزد خدمات دهنده هاست های مختلف متنوع است.
فاصله جغرافیایی
فاصله بین سرور شما و بازدیدکننده وبسایت شما نیز بر عملکرد وبسایت تاثیرگذار است. برای بهینه سازی وردپرس می توانید از شبکه توزیع محتوای یا CDN استفاده کنید تا از این طریق محتوای خود را در نقاط مختلفی از کشور یا دنیا توزیع کنید تا بازدیدکنندگان‌تان از حداکثر سرعت بارگیری محتوا و ضمایم وبسایت شما بهره‌مند شوند.
بار سرور
مقدار ترافیک بر روی سرور و شیوه پیکربندی آن برای مدیریت بار تاثیر بسیاری بر کیفیت و بهینه بودن وردپرس دارد. برای مثال، اگر از راه حل های کشینگ بر روی وبسایت خود استفاده نکنید، عملکرد وبسایت شما به شدت تحت شعاع قرار خواهد گرفت و بار زیادی بر روی سرور ایجاد خواهد شد و احتمالا باعث کرش وبسایت یا پایگاه داده سرور خواهید شد.
اگر تنظیمات به شکل درستی پیکربندی شوند، اغلب میزبان ها توانایی مدیریت مقدار ترافیک بسیار بالا را دارند. همچنین انتقال ترافیک به سرورهای دیگر می تواند از بار سرور بکاهد.
ترافیک های جعلی مانند حملات بروت فورس، hotlink کردن تصاویر یا حملات DoS نیز می تواند بر بار سرور بیافزاید. شناسایی و انسداد این حملات نقش مهمی بر بهینه بودن وردپرس شما دارد.
عملکرد و نسخه نرم افزار
برای بهینه سازی وردپرس اطمینان یابید که از آخرین نسخه نرم افزاری استفاده می کنید چرا که آخرین نسخه نرم افزار حفره های امنیتی را پوشش داده و عملکرد را ارتقا می بخشد. مطمئن شوید که از آخرین نسخه PHP، پایگاه داده، لینوکس یا ویندوز استفاده می کنید.
پیکربندی وردپرس
قالب شما اثر زیادی بر عملکرد وبسایت شما خواهد گذاشت. یک قالب سبک و سریع عملکرد بسیار بهتری به نسبت یک قالب گرافیکی سنگین و نارکارآمد دارد.
تعداد افزونه ها و عملکردشان نیز تاثیر زیادی بر عملکرد وبسایت شما خواهند گذارد. غیرفعال سازی و حذف افزونه های غیرضروری روش بسیار مهمی برای بهبود عملکرد و بهینه سازی وردپرس محسوب می شود.
اندازه فایل های گرافیکی
اطمینان یابید که تصاویر نوشته های شما برای بارگیری بر روی مرورگر کاربر بهینه باشند، این کار باعث بهبود وضعیت رتبه بندی در موتورهای جستجو، کاهش مصرف پهنای باند و صرفه جویی در زمان می شود.
ابزارهای آزمایش عملکرد
Webpagetest ابزاری برای آزمایش عملکرد وبسایت از موقعیت های مکانی، مرورگر و اتصالات اینترنتی متفاوت است.
Google PageSpeed Insights روشی برای سنجش عملکرد وردپرس و دریافت بازخورد مشخص و شفاف در خصوص کیفیت عملکرد وبسایت محسوب می شود.
ابزارهای پیش فرض در مرورگر امکانات خوبی برای سنجش عملکرد در اختیار شما قرار می دهند.
راه حل بهینه سازی وردپرس:
حداقل سازی افزونه ها
اولین و ساده ترین راه برای بهینه سازی وردپرس نگاه و بررسی لیست افزونه های وبسایت است. پس از مشاهده و بررسی اقدام به غیرفعال سازی و حذف افزونه های غیرضروری کنید. یک به یک اقدام به غیرفعال سازی افزونه ها کنید و سپس عملکرد سرور را بسنجید.
ببینید که آیا یکی از افزونه های وبسایت شما به شکل قابل توجهی بر عملکرد وبسایت تاثیرگذار بوده؟ به مستندات افزونه مراجعه کنید و از پشتیبانی افزونه نیز برای بررسی و حل مشکل استفاده کنید.
بهینه سازی محتوا
فایل تصاویر
تصاویر نالازم وجود دارند؟ (مثلا می توانید برخی از تصاویر را با متن جایگزین کنید یعنی اینکه از متن استفاده کنید؟)
اطمینان یابید که تمام فایل های تصاویر بهینه باشند. قالب صحیح (JPG/PNG/GIF) را برای تصاویر خود انتخاب کرده و هر تصویر را نیز فشرده سازی کنید.
اندازه/تعداد کل فایل
می توانید از تعداد فایل های لازم برای نمایش در صفحه بکاهید؟
وقتیکه هنوز از HTTP1 استفاده می کنید، توصیه می شود که چند فایل را در یک فایل بهینه فشرده سازی کنید.
فایل های جاوا اسکریپت و CSS را فشرده سازی کنید.
ارتقا سخت افزار
پرداخت پول بیشتر برای سطح خدمات بالاتر به ارایه دهنده هاست شما می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. افزایش حافظه (RAM) یا تغییر به یک میزبان باکیفیت تر اغلب اوقات بسیار تاثیرگذار است. تعداد بیشتر پردازنده و سرعت پردازنده نیز کمک کننده است. هرجاییکه ممکن باشد، خدمات را با توابع مختلف مانند HTTP و MySQL بر روی چند سرور جدا کنید.
بهینه سازی نرم افزار
مطمئن شوید که از آخرین نسخه سیستم مثلا لینوکس، ویندوز سرور و آخرین نسخه وب سرور مانند آپاچی یا IIS و همچنین از به روزترین نسخه MySQL Server و PHP استفاده می کنید.
از آنجاییکه احتمالا قادر به انجام این کارها به عنوان یک مشتری نیستید، از میزبان خود بخواهید که اینکارها را برای شما انجام دهید. یک ارایه دهنده خوبِ خدمات میزبانی، این موارد را همواره در نظر داشته و یا حساب شما را مطابق با درخواست‌های‌تان به یک پلن بهتر انتقال می دهد.
DNS: لطفا DNS را بر روی سرور وردپرس خود راه نیازندازید. از خدمات پولی برای DNS مانند Amazon یا خدماتی که میزبان شما پیشنهاد میکند به منظور بهینه سازی وردپرس استفاده کنید. اگر DNS را بر روی سرورهای بیرونی راه اندازی کنید، اینکار باعث کاهش بار بر روی سرور اصلی وب شما خواهد شد. تغییرات برای این منظور ساده است و با اینکار یک سری ترافیک و بار CPU را از روی سرور خواهد کاست.
وب سرور: وب سرور شما را می توان برای بهبود عملکرد پیکربندی کرد. تکنیک های زیادی از کش وب سرور گرفته تا تنظیمات هدرهای کش را می توان برای کاهش بار به ازای بازدیدکننده به کار گرفت. برخی از وب سرورها نسخه های سریع تری دارند که می توانید به سراغ آنها بروید مانند Apache Litespeed. همچنین روش هایی برای بهینه سازی آپاچی به منظور بهبود عملکرد بر اساس پیکربندی وبسایت و میزبان وجود دارد.
PHP: شتاب دهنده های متنوعی برای PHP وجود دارد که می توانند به شکل قابل توجهی عملکرد فایل های PHP شما را بهینه کنند. این کار به تمام فایل های PHP و نه فقط نصب وردپرس اعمال خواهد شد. افزونه W3 Total Cache که در ادامه تشریح شده یکی از این گزینه ها می باشد.
MySQL/MariaDB: بهینه سازی MySQL یا MariaDB به خودی خود هنر محسوب می شود! چند تغییر ساده برای تنظیمات کش کوئری می تواند اثرات قابل توجهی بر عملکرد وردپرس و بهینه سازی وردپرس شما داشته باشد چرا که وردپرس کوئری های زیادی را در هر درخواست تکرار می کند. امروزه با وجود موتور ذخیره سازی InnoDB برای MySQL، رفع این مسایل ساده تر شده است. InnoDB می تواند به خوبی بهینه شده و پیکربندی شود.
دقت داشته باشید که برای سرور ایمیلی از سرور وردپرس خود استفاده نکنید. برای فرم تماس خود، از افزونه هایی مانند افزونه های تماس ۷ استفاده کنید.
کشینگ
افزونه های کشینگ
افزونه هایی مانند W3 Total Cache یا WP Super Cache را میتوان به آسانی نصب و استفاده کرد. این افزونه ها صفحات و نوشته ها را به عنوان فایل های ایستا در وردپرس کش خواهند کرد. این فایل های استاتیک بجای روش پیشین برای کاربران به نمایش در خواهند آمد که باعث کاهش بار پردازش بر روی سرور می شوند. این مساله می تواند باعث بهینه سازی وردپرس و بهبود عملکرد شود.
کش سمت سرور
کش سمت سرور مساله ای پیچیده تر می باشد اما برای وبسایت هایی با ترافیک بسیار بالا استفاده می شود و انتخاب های زیادی در این زمینه وجود دارد. ساده ترین راه حل با کش سمت سرور به صورت محلی آغاز می شود و یکی از پیچیده ترین روش ها در این زمینه استفاده از چند سرور کشینگ است.
استفاده از افزونه هایی مانند Disqus بجای سیستم نظردهی پیش فرض وردپرس نیز از طریق ملزم نکردن خوانندگان به عدم لاگین و کاهش تعداد بازدید صفحات به کاهش بار سرور کمک کند.
کشینگ مرورگر
کشینگ مرورگر می تواند به کاهش بار سرور از طریق کاهش تعداد درخواست به ازای صفحه کمک کند. برای مثال با تنظیم سرآیندهای صحیح برای فایل که تغییر نخواهند کرد، می توان کاری کرد که مرورگرها این فایل ها را بر روی کامپیوتر کاربر کش کنند. این تکنیک به مرورگر اجازه می دهد تا بجای درخواست فایلها، بررسی کند که آیا فایل ها دستخوش تغییر شده اند یا خیر. نتیجه این می شود که بسیاری از فایل ها نیازی به ارسال از جانب وب سرور نخواهند داشت چرا که دستخورده باقی مانده اند.
محتوای ایستا
بار هر فایل استاتیک یا ایستایی را می توان به سروری دیگر انتقال داد. برای مثال هر تصویر ایستا، فایل های CSS یا جاوا اسکریپت را می توان به سروری دیگر انتقال داد. این روش، روشی معمول در سیستم هایی با کیفیت بسیار بالا محسوب می شود (مانند گوگل، فیلکر، یوتیوب و …) اما می تواند در وبسایت های کوچک که از یک سرور استفاده می کنند نیز بسیار مفید باشد.
فید یا خوراک
بار فیدهای شما می تواند خیلی ساده به بیرون انتقال داده شود. خدمات ردگیری فید مانند فیدبرنر گوگل اینکار را به صورت خودکار برای شما انجام می دهد. سرورهای فیدبرنر تمام ترافیک فید را برای شما به صورت خودکار مدیریت می کنند و تنها به روزرسانی فید را از وبسایت شما هر چند دقیقه انجام می دهند. اینکار می تواند در حفظ ترافیک به شما کمک بسیار بزرگی کند.
فشرده سازی
به منظور بهینه سازی وردپرس، روش های زیادی برای فشرده سازی فایل و داده ها بر روی سرور وجود دارد که می توان از این طریق صفحات را خیلی سریع تر به مرورگرهای خوانندگان انتقال داد. افزونه W3 Total Cache معمول ترین روش برای فشرده سازی محسوب می شود. این افزونه از فشرده سازی و ترکیب فایل های CSS و جاوا اسکریپت پشتیبانی می کند.
پرسش بزرگ در اینباره این است که کدام گزینه بهتر است: نصب پلاگین وردپرس برای افزودن کارکرد مورد نظر یا افزودن کد سفارشی در functions.php؟
می دانیم که بهتر است که از نصب افزونه های پرتعداد وردپرس بر روی وبسایت بر حذر باشیم زیرا که باعث کاهش سرعت وبسایت می شود. فرض کنید که پلاگینی را فعال کرده ایم و با کمک آن پلاگینِ وردپرس اقدام به ساخت جداول در صفحاتی می کنیم. پس از اینکه کار خود را به انجام رسانیدیم اقدام به غیرفعال سازی افزونه می کنیم.
آیا پلاگین غیرفعال شده همچنان بر سرعت وبسایت تاثیر خواهد گذارد؟
واقعیت: پلاگین فعال وردپرس به خودی خود باعث سربار وردپرس نمی شود
در واقع عبارت «تعداد زیاد پلاگین وردپرس باعث کاهش سرعت وبسایت می شود» عبارتی معمول است اما در حقیقت درست نیست. وقوع کاهش سرعت در وردپرس به پلاگین های نصب و فعال شده بر روی وردپرس، کارکرد و کیفیت‌شان بستگی دارد.
به طور کلی، پلاگین های فعال به خودی خود تاثیری بر سرعت وبسایت و به طور مشخص رابط کاربری ندارند. همانطور که پلاگین غیرفعال هرگز بر سرعت وبسایت تاثیر نخواهد گذارد. این پلاگین ها یا افزونه ها تنها فضای دیسک را اشغال کرده و اندکی بر سرعت بارگیری صفحه پلاگین وردپرس در صفحه مدیریت تاثیر خواهند گذارد.
برای روشن شدن قضیه بهتر است ببینیم که پلاگین ها روی سیستم مدیریت محتوای وردپرس چگونه عمل می کنند.
پلاگین وردپرس چگونه بارگیری میشود؟
وقتیکه پلاگینی را فعال می کنید، وردپرس، مسیر را در فایل اصلی خود از طریق activate_plugin می نویسد. سپس وقتیکه هر صفحه ای را باز می کنید (صفحه مدیریت، صفحه اصلی سایت و …) وردپرس لیستی از تمام پلاگین های فعال را از گزینه activate_plugin می خواند که شامل آرایه ای از نام فایل اصلی پلاگین‌ها می شود.
وردپرس پس از دریافت این مقادیر، خیلی ساده فایل اصلی هر پلاگین یا افزونه را اجرا می کند. تابع wp_get_activate_and_valid_plugins لیستی از پلاگین های فعال را باز می گرداند. کد مربوط به افزونه ها به زبان php در فایل wp-settings.php قرار دارد و به این صورت است:
تصور کنید که ۳۲ پلاگین دارید که هر یک شامل چند خط کد می شوند و هر یک نیز تغییرات کوچکی را بر روی عملکرد وردپرس می گذارند. پلاگین وردپرس دیگری نیز وجود دارد که شامل ۱۰۰۰ خط کد است و تغییرات بسیاری را به نسبت آن ۳۲ پلاگین وردپرس انجام می دهد: فیلترهایی اجرا می کند، کوئری هایی را بر روی پایگاه داده صورت می دهد، کارکردهایی را به وبسایت می افزاید و اطلاعاتی را در صفحه مدیریت یا صفحه اصلی سایت برای کاربر/کاربران به نمایش در می آورد.
افزونه ۳۳ به نسبت ۳۲ افزونه پیشین خود بار زیادی را بر روی سیستم وارد می کند. بنابراین گزینه «پلاگین بیشتر برابر است با عملکرد بدتر وردپرس» در واقع نادرست است. کمیت اهمیت ندارد بلکه کیفیت کار و پیچیدگی پلاگین وردپرس در اینجا حائز اهمیت است.
چه زمانی پلاگین ها بر سرعت وبسایت تاثیرگذار خواهند بود؟
تاثیر بر سرعت در کد پلاگین رخ می دهد بنابراین کاملا به عملکرد پلاگین وردپرس و کیفیت کد آن بستگی دارد.
همچنین اثرگذاری زمانی رخ می دهد که وردپرس به دنبال نسخه جدیدی از افزونه در به اصطلاح کار زمانبندی شده خود (cron) می گردد: با اینکار پلاگین های فعال و غیرفعال به صف بررسی وارد می شوند. اما دقت داشته باشید که این اتفاق تنها در محیط مدیریت وردپرس رخ می دهد.
بهرحال وردپرس تنها یک درخواست به API خود می فرستد و داده ها را برای تمام پلاگین های نصب شده از مخزن وردپرس به صورت یکباره دریافت می کند. و افزونه یا پلاگین های پولی معمولا یک درخواست را به ازای یک پلاگین وردپرس انجام می دهند.
چطور متوجه شوم که چه پلاگین وردپرس باعث کاهش سرعت سیستم می شود؟
اگر مشکلی دارید و گمان می برید که این مشکل از جانب پلاگین یا افزونه ای حادث شده است بایستی:
از روش قدیمی برای غیرفعال سازی پلاگین وردپرس به صورت یک به یک استفاده کنید تا از نقش معیوب افزونه یا پلاگین وردپرس و نقش آن در کاهش سرعت وبسایت اطمینان یابید.
افزونه Query Monitor را نصب کنید و آمار خروجی را بررسی کنید و ببینید که چه پلاگین یا افزونه وردپرس باعث استفاده بیش از حد از منابع سرور و ایجاد بار زیاد بر روی وبسایت می شود.
پلاگین P3 را نصب کنید و از این طریق شاید بتوانید عیب اصلی بر روی سیستم خود را بیابید.
